સામા બેઠા સંતો...પૂછો નિજની વાર્તા રે...

(રાગ: બેની પાટ બેઠા બોલો બેની હારડો રે....)

સામા બેઠા સંતો... પૂછો નિજની વાર્તા રે...

હંસો ક્યાંથી આવ્યો.... કેમ આવ્યો... શું કરવાનું...પૂછો નિજની વાર્તા રે...

હંસો નિત્ય કે અનિત્ય, પૂછો વાર્તા રે.....

હંસો ક્યાં છુપાયો.... ક્યાં બંધાયો.... કેમ કરીને છૂટે....નિજની વાર્તા રે....

હંસો નિજ સ્વરૂપે કોણ, પૂછો વાર્તા રે....

તેની જાતી કોણ.....જ્ઞાતિ કોણ.... કયા ગોત્રવાળો.... પૂછો વાર્તા રે....

હંસો નાનો છે કે મોટો, પૂછો વાર્તા રે...

ચુંથારામ આદિ કે અનાદિ છે...... ઊંઘે છે કે જાગે છે...... જનમ મરણ તે કોને... પૂછો વાર્તા રે....

જાણ્યો જગતપતિ ન્યારો.....

(રાગ: તારો ભરોસો મને ભરી... ગોવર્ધન ગિરિધારી...)

મેં તો જાણ્યો જગતપતિ ન્યારો... સંતોને ગણો પ્યારો... અમલમાં અવિકારી

નામ નિરંજન નયનોમાં નીરખ્યો... પ્રેમપુરીમાં પ્રગટ પારખ્યો....,

અંગે-અંગમાં ખુમારી.... આનંદની બલિહારી.... અમલમાં અવિકારી

નવસે નવ્વાણું વહેતી નાડી.... બોતેર કોઠા પંદરમી બારી....,

ગુરુગમથી બારી ખોલી.... આનંદે રહ્યો ડોલી.... અમલમાં અવિકારી

સ્વ સ્વરૂપે અનુભવ મળીયો.... નિર્વાણ પદમાં સત્ય ઉચ્ચરીયો....

ચુંથારામ નિજ અભ્યાસે.... અંતર પૂરો ઉલ્લાસ.... અમલમાં અવિકારી

એક અમરા તે પુરનો હંસલો આવ્યો જગપુરમાં....

(રાગ: શેરી વળાવી સજ કરાવું ઘેર આવો ને...)

એક અમરા તે પુરનો હંસલો આવ્યો જગપુરમાં....

એને લાગી જગતની લહેરો, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

એને માનવનાં પુદગલ પહેરીયાં, આવ્યો જગપુરમાં...

એણે પીધેલાં દુન્યવી દૂધ, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

એણે કુટુંબમાં મમતા ધરી, આવ્યો જગપુરમાં......

એણે વિસાર્યા અમરલોક, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

એને પાંચ વિષયોએ ઘેરીયો, આવ્યો જગપુરમાં....

પછી બન્યો આશાનો દાસ, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

એણે કર્મોનાં બાંધ્યાં પોટલાં, આવ્યો જગપુરમાં......

પછી, ફર્યો ચોરાસીના ફેર, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

હરિ, ગુરુ સંત જો કૃપા કરે, આવ્યો જગપુરમાં......

ચુંથારામ શરણે પડે સુખ થાય, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

વીરા પંચ વિષયમાં રચ્યા પચ્યા શીદને ફરો રે.

(રાગ: બેની નથી આપણા મોટા ઘરની રીતો......)

વીરા, પંચ વિષયમાં રચ્યા-પચ્યા શીદને ફરો રે. 

વીરા, નથી આપણા નિજ ધરમની રીતો, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.

વીરા, આકૃતિમાં વિકૃતિ તો શીદને કરીએ રે.

વીરા, અંતરયામી ઘરમાં દેખણહારો, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.

વીરા, નિત્ય-અનિત્ય વિવેક ધરી ચાલીયે રે.

વીરા, દેહદર્શીના દુઃખનો નથી પાર, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.

વીરા, જ્યાં જુઓ ત્યાં અનામ નામે ઝળકી રહ્યો રે.

ચુંથારામ સુખનો સાગર સતચિત્ત આનંદ માંય, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.

સંતો જાગજો

(રાગ: પોઢ્યા જાગજો રે તમારે દાતણીયાની વેળા...)

હરેક સંતો જાગજો રે દિનકર ઊગ્યો...... અજવાળાં આપણા દેશમાં;

હરેક વસ્તુ વહોરજ્યો રે સાચાં મોતી..... વેરાયાં સામા ચોકમાં;

જ્યાં જુઓ ત્યાં નામે નામ;
અમરાપુરના મોટા ધામ;
હરેક ગુરુના દેશમાં રે નહીં કોઈ નાનું, કે મોટું સમતોલમાં;

બાવન બહારો બોલે છે;
ત્રિવેણીમાં તોલે છે;
હરેક પડદા ખોલજો રે નથી બીજો, સમજાશે ગુરુની શાનમાં;

હદ-બેહદમાં વાસ છે;
અનહદમાં પ્રકાશ છે;
હરેક ચુંથારામ સમજજો રે અક્ષર દેહે, સમજાશે સહુ ને સહેજમાં;

ચાલ્યા જીવોભઈ જાત્રાએ

(રાગ: ચંદન ભરી તલાવડી ને મોતીડે બાંધી પાળ રે.....)

ચાલ્યા જીવોભઈ જાત્રાએ ને લીધો પુદગલ વેશ....
હોવ......હોવ.......... લીધો પુદગલ વેશ.......
દેહ નગરમાં ઉતર્યાને ત્યાં કીધો પ્રવેશ.......

પાંચ ભૂતોના પાંચ દીકરાને દીકરે વાળ્યો દાટ....
હોવ......હોવ..........દીકરે વાળ્યો દાટ .......

મારી મચડીને ગોઠવી દીધા મોહ માયાની વાટ......

માયાની ત્રણ છોકરીઓ જે આશા, તૃષ્ણાબાઈ,....
હોવ......હોવ.......... આશા, તૃષ્ણાબાઈ......
ત્રીજી લાલચ લજામણી જે આંઠે રહી છે છુપાઈ......

અષ્ટવક્રની ટુકડીએ રે ઘેર્યો સમરથ વીર....
હોવ......હોવ.......... ઘેર્યો સમરથ વીર.......
નિજ દર્શન સૌ ભૂલી ગયા ને પડ્યા ભવાટવી નીર.......

સુખને માટે ફરી વળ્યા, જ્યાં સુખ ત્યાં ભડકો હોય....
હોવ......હોવ.......... સુખ ત્યાં ભડકો હોય.......
શાંતિનું સ્થાન મળે નહીં ને પસ્તાયો મન માંય.......

ચુંથારામ જો સહેજમાં જો ગુરુ મળે ઘટ માંય....
હોવ......હોવ.......... ગુરુ મળે ઘટ માંય......
અમરધામમાં પહોંચાડી દે અખંડ સુખ છે ત્યાંય......

સમય મળ્યો છે સુધારો

(રાગ: ભવસાગરથી તારો દયાળુ ભવસાગરથી તારો....)

સમય મળ્યો છે સુધારો સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો;
જાગ્યા તો જાણો ઉજીયારો...સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો....

સમયને ભૂલ્યો તો જિંદગીથી ડુલ્યો;
સીધો પાટો મૂકી અવળો હાલ્યો;
ઝીલ્યો ના સાચો કિનારો....સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો....

મનુષ્ય દેહમાં ઉગારવાનો આરો;
હવે ભૂલ્યો તો ફોગટ જન્મારો;
સંતનો લઈ લ્યો સહારો....સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો....

પ્રથમ પહેલા મનોવૃત્તિ વાળો;
કામ, ક્રોધ, મદ, લોભને મારો;
ત્યારે જડે પંથ પ્યારો....સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો....

સદગુરુએ મારો સમય સુધાર્યો;
પોતાનો જાણીને પાર ઉતાર્યો;
ચુંથારામ સ્વરૂપે ચિત્ત ધારો....સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો....

એક અમદાવાદી વાદીડો

 (રાગ: એક પૈસાની ગુગરી મંગાવો રે....)

એક અમદાવાદી વાદીડો તેડાવો રે...સોના ડુંગરો....

પેલા જગતપુરના ઝેર ઉતારવો રે...સોના ડુંગરો....

એના જાદુની જુગતિ-મુક્તિ લાવો રે...સોના ડુંગરો....

એના નયનકમળમાં નિજ સ્વરૂપ નિહાળો રે...સોના ડુંગરો....

એના શબ્દોમાં વસ્તુનો વિસ્તારો રે...સોના ડુંગરો....

એના નામ જોતાં રૂપ-ગુણથી ન્યારો રે...સોના ડુંગરો....

એતો અલગ ઉભો, અલગ રહીને બોલે રે...સોના ડુંગરો....

ચુંથારામ જગતપુરમાં નહીં કોઈ એના તોલે રે...સોના ડુંગરો....

જો...જે રે... તારું મોત ના બગાડે....

(રાગ: ખોળજો રે ખારા સમુદ્રમાં મોતી....)

જો...જે રે... તારું મોત ના બગડે....
મોત ના બગડે ઓલ્યા જમડા ના રગડે...જો...જે રે... તારું

લખ ચોરાશી અંતે દેહ મળ્યો છે;
ઝીણી નજરે જોઈ લેજે શું શું રળ્યો છે;
એળે આંટો ગયો છે કે ફેરો ફળ્યો છે...જો...જે રે... તારું

ધાપ મારી ધન બીજા તણું ઓળવેલું;
માની લેજે આખર માટી માંહે મળેલું
આંકી દેવું પડશે અંતે જે-જે ગળેલું...જો...જે રે... તારું

કંચનવર્ણી કાયા તારી રાખમાં રોળાશે;
સગાં ને સબંધી પાછળ ગુણ દોષ ગાશે;
એક દિન હતો નો'તો નક્કી થઇ જાશે...જો...જે રે... તારું

ભલું કોઈનું કર્યું એ છે સાચી કમાણી;
નહીતર તારી જિંદગી થવાની ધૂળ ધાણી;
કડવી મીઠી વાણીએ કિંમત અંકાણી...જો...જે રે... તારું

ભાથું ભવનું બંધો લેજો નામ સ્મરણથી;
ભાગી જશે ભય તને લાગ્યો જે મરણથી;
તરશે ચુંથારામ જીવન નૈયા શામળા શરણથી...જો...જે રે... તારું

જેણે સદગુરૂ સંતને સેવ્યા રે....

(રાગ: સંતો ભક્તિ શ્રવણ પહેલી સાધો રે...)

જેણે સદગુરૂ સંતને સેવ્યા રે, એને મળિયા અમૃત રસના મેવા રે;

અમૃત પીતા તૃષ્ણા સમાય રે, તેને ક્ષુધા મટી સુખ થાય રે;

વાલો મારો છે બૂડતાનો બેલી રે, શ્રદ્ધા વાળાને નહીં મુકે ઠેલી રે;

સાંકળ શ્રદ્ધાની પકડો પહેલી રે, વીરા ત્યાં વરસે આનંદની હેલી રે;

મોતીડાં તો હંસાનો ચારો રે, બગલો ડોળે કાદવને ગાળો રે;

ચુંથારામ આવ્યો તે અવસર સુધારો રે, ફરી નહીં મળે માનવ અવતારો રે;