જીવ જુવાનીના જોરમા, પૈસાના તોરમાં, ભુલી ગયો ભગવાનને
તારા મનથી માને કે હું મોટો,
તારી પાસે ક્યાં બુદ્ધીનો તોટો
રહ્યો ગાફેલને વાળ્યો છે ગોટો લ્યા માનવી ભુલી ગયો ભગવાનને
પડ્યો પાંચ વિષયની પૂઠમાં,
ખોવા માંડ્યું આખુ જીવન જૂઠમાં,
તેથી સાચુ ના આવે સમજણમાં લ્યા માનવી ભુલી ગયો ભગવાનને
મન માંકડુ થેકડા મારતુ,
જાય ઉકરડે જરી સંભાર તુ,
ખરુ સાધન શુ છે એ ખોળ તુ લ્યા માનવી ભુલી ગયો ભગવાનને
ભૂંડા વિચારી જોને તુ વાયદો,
પ્રભુ નહી ભુલુ તેવો કર્યો વાયદો,
છુટો થયો ત્યારે પડી ગયો માંદો લ્યા માનવી ભુલી ગયો ભગવાનને
ઘણું કહ્યુ છે ગાંઠે બાંધ તું,
ચુંથારામ ભ્રમણાને છોડ તું
સત્ સાધનની સીડીએ ચડ તુ લ્યા માનવી ભુલી ગયો ભગવાનને
No comments:
Post a Comment