(રાગ: આજ મારો બંદલોજી શાના રે હુંશી.....)
બ્રહ્મ કપાલીમાં ઝગમગ જ્યોતિ....
જ્યોતિમાં જ્યોત મિલાવો જીવાભાઈ....રામ ઝરુખે નીતિની રીતી...
દુનિયાના ડા'પણમાં શીદ કરો પ્રીતિ.....
અંતે કનડશે કરેલી અનીતિ.......રામ ઝરુખે નીતિની રીતી...
મમતા ધરી શીદ વહોરો વિપત્તિ........
સુક્ષમ દેહથી છોડો આશક્તિ........રામ ઝરુખે નીતિની રીતી...
નરતન નગરીમાં નામનાં મોતી......
ચુંથારામ ગુરુગમથી મોતી લેવાં ગોતી......રામ ઝરુખે નીતિની રીતી...
(રાગ: અરે જીવ શું કરવા આથડે, પ્રભુની ગમ ગુરુ વિના નહીં પડે)
દુનિયા દેવ તણો દરબાર, મનવા માની લે નિર્ધાર જી
મારું તારું જુઠી કલ્પના, શિર પર સર્જનહાર જી
જ્યાં જુઓ ત્યાં આપ સરીખો, બીજો નહીં બોલનહાર - મનવા માની લે..........
હું કરું, આ મેં કર્યું સૌ ખોટી તાણાતાણ
પ્રાણ પવનને જે ચલાવે, સૌનો સર્જનહાર - મનવા માની લે..........
જગત નિયંતા રાખે નિયમમાં ત્રિલોકનો રચનાર
ચુંથારામ કહે યંત્ર નો યંત્રી જોઈ રહ્યો કિરતાર મનવા માની લે..........
(રાગ: ઓ.....માં.... પહેલા ચોગડીયાની રાત રે.....)
હંસા ધરતી ધબકારે ના ચાલીએ રે......જી
હંસા તાપ તપેલું ધૂળ થાય રે હંસા રાજા - ભવસાગર તરવો દોહ્યલો રે....જી
હંસા ભાવ દેખીને વાણી ભાખીએ રે.....જી
તેનું મોઘેરું થાય ઘણું મૂળ રે હંસા રાજા - ભવસાગર તરવો દોહ્યલો રે....જી
હંસા વેણ ને નેણ નિહાળીએ રે......જી
તેના દિલની પતીજ પડી જાય રે હંસા રાજા - ભવસાગર તરવો દોહ્યલો રે....જી
હંસા ચિંતન કરીએ નિજ નામનું રે.....જી
ચુંથારામ ગુરુ શરણ મળી જાય રે હંસા રાજા - ભવસાગર તરવો દોહ્યલો રે....જી
(રાગ: મનસ્વી)
ઊંચી ઊંચી વાદળીમાં રંગતાળી રંગતાળી;
આસમાને સુરતા ઠાળી છે...નીચેની દુનિયા ખારી છે.
ઓહમ સોહમના ઝણકારા મારતા, ઝણકારા મારતા;
ચંદ્ર, સૂર્ય વચ્ચે સરસ્વતી ધારતા, સરસ્વતી ધારતા;
નાસાગ્રે નુરતા ધારી છે...નીચેની દુનિયા ખારી છે.
નયને નિરંજન નામું તપાસતા, નામું તપાસતા;
ત્રિપુટી મંડળમાં જ્યોતિ ચમકાવતા, જ્યોતિ ચમકાવતા;
ચુંથારામ નિજ છબી ન્યારી છે...નીચેની દુનિયા ખારી છે.
(રાગ: બાળા જોબનનો માંડવો રોપ્યો રે....)
હો ભાઈ.......અંતે તો જવાનું એકલું રે.....
સાથે પુણ્ય અને પાપ, ફૂલડે ફૂલડે ભમરો બહું ભમ્યો રે....
હો ભાઈ......કર્મોના બાંધેલા પોટલા રે.....
લાગે શિર પર ભાર, ફૂલડે ફૂલડે ભમરો બહું ભમ્યો રે....
હો ભાઈ......સાચું ભજન ભાથું વ્હોરજો રે......
સ્મરણ છોડાવે માર, ફૂલડે ફૂલડે ભમરો બહું ભમ્યો રે....
હો ભાઈ......ગુરુગમ કુંચી લ્યો હાથમાં રે........
ખોલો હૃદયના દ્વાર, ફૂલડે ફૂલડે ભમરો બહું ભમ્યો રે....
હો ભાઈ.......પોતે પોતાનામાં ભૂલો પડ્યો રે......
ચુંથારામ પોતે નિજ નામ, ફૂલડે ફૂલડે ભમરો બહું ભમ્યો રે....
(રાગ:તમે ના આવો તો મારા સમ છે અંબે માં....)
એક પાંચ પાંચ સ્થંભનો બંગલો છે....
એમાં આત્મારામની પથારી મનજીભાઈ....છાનાં છાનાં દાવ તમે રમશો નહીં;
તારો બાવન બજારે ડંકો છે......
વાગે નવસો નવ્વાણું પોળ માંય મનજીભાઈ....છાનાં છાનાં દાવ તમે રમશો નહીં;
તમે ચાલો તો સુરતા ચાલે છે......
તમે સ્થંભો તો સુરતા થંભી જાય મનજીભાઈ....છાનાં છાનાં દાવ તમે રમશો નહીં;
તમે અક્કલ બુદ્ધિને બાંધી છે.....
તારા વિચાર તોરંગે સવાર મનજીભાઈ....છાનાં છાનાં દાવ તમે રમશો નહીં;
તમે સ્થિર થાઓ તો બહું સારું છે....
દાસ ચુંથારામને ધીરુ ધીરનાર મનજીભાઈ....છાનાં છાનાં દાવ તમે રમશો નહીં;
(રાગ: કર્યા કર્મોના અંત સમય લેખાં લેવાશે જીવાભાઈ)
જ્યાં ત્યાં વાતાવરણની જબરી અસર શિરે થાય;
ઘરના જંજારી વાતાવરણમાં ચિત્ત ચાહય;
વિક્ષેપ થવાના પ્રસંગો નિત્ય નવા થાય;
રજો ગુણની રજથી ચેતન ઢંકાઈ જાય;
તમો ગુણના ઘોર અંધારા પડે ચિત્ત માંય;
આત્મ જ્ઞાનની વાર્તા ગમે નહીં કાંય;
સત્વ ગુણી સંતોની જો સંગતમાં રહેવાય;
ચુંથારામને તો દૈવીય આનંદ મળી જાય;
(રાગ: સોના કોદાળી પાણા ખોદીયાં......)
રત્ન પદાર્થ દેહ મળ્યો છે....હ્રદય મદિરમાં રામ....મંથન કરી જુઓ...
તલમાં તેલ જેમ, દહીંમાં ઘી તેમ, તવમાં આતમરામ....મંથન કરી જુઓ...
બ્રહ્મ પ્રકાશ તે ભાવનામાં પ્રગટે, સંતોનું દીધેલું દાન....મંથન કરી જુઓ...
દીવાથી દીવો, કાંટાથી કાંટો, સૂર્યથી સૂર્ય દેખાય....મંથન કરી જુઓ...
શરીરના લાખો ટુકડા કરો તોય, આત્મા નહીં સમજાય....મંથન કરી જુઓ...
ધર્મનો ધારનાર, આત્માનો જાણનાર, જ્ઞાની ઉતારે ભાવ પાર....મંથન કરી જુઓ...
ભૂખ,દુઃખ તનને શીદને વેઠાવે, ચુંથા સમજવાનું રહી જાય....મંથન કરી જુઓ...
(રાગ: ઊંચી સ્વરૂપ કેરી જ્યોત...મદિર ગ્યા'તાં......)
મિથ્યા સંસાર કેરો મોહ....મરવા બેઠો મરવા...નવ જાણ્યું નિજ સ્વરૂપને;
કાયા કરમ કેરો કોટ....મરવા બેઠો મરવા...નવ જાણ્યું નિજ સ્વરૂપને;
તૃષ્ણા વાળો જીવ સદાયે, ભિખારી સમજવો....
સદગુરુનો કીધોના સંયોગ.....મરવા બેઠો મરવા...નવ જાણ્યું નિજ સ્વરૂપને;
મિથ્યાત્વ એ અંતરગ્રંથી, જ્યાં સુધી છેદાય ના....
ત્યાં લાગી કલ્યાણનો વિયોગ....મરવા બેઠો મરવા...નવ જાણ્યું નિજ સ્વરૂપને;
હંસ સભામાં જવા છતાં, કાગપણું ના જાય તો......
ચુંથારામે શીદને લીધો બોધ.....મરવા બેઠો મરવા...નવ જાણ્યું નિજ સ્વરૂપને;
(રાગ: મારા વાલા રે વચન તમારાં સાચાં.....)
મારા વાલા રે....આત્માની સમ શ્રેણી - દયા, ક્ષમા, શાંતિ ઉર આણી...
મારા વાલા રે....સંકલ્પ-વિકલ્પ ત્યાગે - આશા-તૃષ્ણા ઓછી કરી નાખે....
મારા વાલા રે....મારું તારું મેલી દેવા - તમને જાણ્યા પરમેશ્વર જેવા.....
મારા વાલા રે....દુઃખથી નહીં કંટાળે - રહે આત્માના જ વિચારે.....
મારા વાલા રે....ઉડાઉ પણ ઉદાર નહીં - કરકસર પણ કંજૂસ નહીં.....
મારા વાલા રે....અવર-સવર કરી પરખો - તે જાણે પરમેશ્વર સરખો....
મારા વાલા રે....કુળ કુટુંબ ઘર નારી - તેમાં રહેવું મહેમાન વ્રત ધારી.....
મારા વાલા રે....ચુંથારામ કહે એવો - તેને જાણ્યો પરમેશ્વર જેવો....
(રાગ: નંદનો કુંવર હજુના આવીયા)
સંસાર સમુદ્રમાં પાકતાં, સતધર્મના મોતી.....
દ્રશ્ય-અદ્રશ્યમાં નીરખતાં, દિસે ઝગમગ જ્યોતિ.....
ખારા સાગરમાં.......ઊંડા ભીતરમાં........
નિર્વાસના એ રહ્યાં ઝુકી, સતધર્મના મોતી.....
ગગનગુફામાં પરવરતાં, સતધર્મના મોતી.....
ક્ષમા ખડગ લઇ......વિવેક કરવત લઇ........
શુક્ષમણામાં ભરી જતાં, સતધર્મના મોતી.....
સંત મુનીઓ.......તપસી, તાપસીઓ........
ચુંથારામ જગમાં સૌ નીપજતાં, સતધર્મના મોતી.....
(રાગ: હું રે નાનકડી ને હરિવર મોટા..... )
હૈડાં શીતળ થાય મારા વાલા, સંતોની સંગતીમાં રહી ને રે....
સંગતીમાં રહીએ, આશીર્વાદ લઈએ.....
હેતે હરિ રસ પીજીએ રે.....હૈડાં શીતળ થાય મારા વાલા
નયનો સુધારીએ ને શ્રાવણ સુધારીએ...
વાણીને વશ કરી લીજીએ રે.... હૈડાં શીતળ થાય મારા વાલા
મનના તોરંગડાને સત્ય ખીલે બાંધીએ....
લોભ, ક્રોધ, મોહથી બીજીએ રે.... હૈડાં શીતળ થાય મારા વાલા
ત્રિગુણી માયાથી ચેતતા રે રહીએ....
ચુંથારામ ગુરુના ગુણ ગાઈએ રે...હૈડાં શીતળ થાય મારા વાલા
(રાગ: બેની પાટ બેઠા બોલો બેની હારડો રે....)
સામા બેઠા સંતો... પૂછો નિજની વાર્તા રે...
હંસો ક્યાંથી આવ્યો.... કેમ આવ્યો... શું કરવાનું...પૂછો નિજની વાર્તા રે...
હંસો નિત્ય કે અનિત્ય, પૂછો વાર્તા રે.....
હંસો ક્યાં છુપાયો.... ક્યાં બંધાયો.... કેમ કરીને છૂટે....નિજની વાર્તા રે....
હંસો નિજ સ્વરૂપે કોણ, પૂછો વાર્તા રે....
તેની જાતી કોણ.....જ્ઞાતિ કોણ.... કયા ગોત્રવાળો.... પૂછો વાર્તા રે....
હંસો નાનો છે કે મોટો, પૂછો વાર્તા રે...
ચુંથારામ આદિ કે અનાદિ છે...... ઊંઘે છે કે જાગે છે...... જનમ મરણ તે કોને... પૂછો વાર્તા રે....
(રાગ: તારો ભરોસો મને ભરી... ગોવર્ધન ગિરિધારી...)
મેં તો જાણ્યો જગતપતિ ન્યારો... સંતોને ગણો પ્યારો... અમલમાં અવિકારી
નામ નિરંજન નયનોમાં નીરખ્યો... પ્રેમપુરીમાં પ્રગટ પારખ્યો....,
અંગે-અંગમાં ખુમારી.... આનંદની બલિહારી.... અમલમાં અવિકારી
નવસે નવ્વાણું વહેતી નાડી.... બોતેર કોઠા પંદરમી બારી....,
ગુરુગમથી બારી ખોલી.... આનંદે રહ્યો ડોલી.... અમલમાં અવિકારી
સ્વ સ્વરૂપે અનુભવ મળીયો.... નિર્વાણ પદમાં સત્ય ઉચ્ચરીયો....
ચુંથારામ નિજ અભ્યાસે.... અંતર પૂરો ઉલ્લાસ.... અમલમાં અવિકારી
(રાગ: શેરી વળાવી સજ કરાવું ઘેર આવો ને...)
એક અમરા તે પુરનો હંસલો આવ્યો જગપુરમાં....
એને લાગી જગતની લહેરો, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.
એને માનવનાં પુદગલ પહેરીયાં, આવ્યો જગપુરમાં...
એણે પીધેલાં દુન્યવી દૂધ, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.
એણે કુટુંબમાં મમતા ધરી, આવ્યો જગપુરમાં......
એણે વિસાર્યા અમરલોક, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.
એને પાંચ વિષયોએ ઘેરીયો, આવ્યો જગપુરમાં....
પછી બન્યો આશાનો દાસ, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.
એણે કર્મોનાં બાંધ્યાં પોટલાં, આવ્યો જગપુરમાં......
પછી, ફર્યો ચોરાસીના ફેર, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.
હરિ, ગુરુ સંત જો કૃપા કરે, આવ્યો જગપુરમાં......
ચુંથારામ શરણે પડે સુખ થાય, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.
(રાગ: બેની નથી આપણા મોટા ઘરની રીતો......)
વીરા, પંચ વિષયમાં રચ્યા-પચ્યા શીદને ફરો રે.
વીરા, નથી આપણા નિજ ધરમની રીતો, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.
વીરા, આકૃતિમાં વિકૃતિ તો શીદને કરીએ રે.
વીરા, અંતરયામી ઘરમાં દેખણહારો, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.
વીરા, નિત્ય-અનિત્ય વિવેક ધરી ચાલીયે રે.
વીરા, દેહદર્શીના દુઃખનો નથી પાર, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.
વીરા, જ્યાં જુઓ ત્યાં અનામ નામે ઝળકી રહ્યો રે.
ચુંથારામ સુખનો સાગર સતચિત્ત આનંદ માંય, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.
(રાગ: પોઢ્યા જાગજો રે તમારે દાતણીયાની વેળા...)
હરેક સંતો જાગજો રે દિનકર ઊગ્યો...... અજવાળાં આપણા દેશમાં;
હરેક વસ્તુ વહોરજ્યો રે સાચાં મોતી..... વેરાયાં સામા ચોકમાં;
જ્યાં જુઓ ત્યાં નામે નામ;
અમરાપુરના મોટા ધામ;
હરેક ગુરુના દેશમાં રે નહીં કોઈ નાનું, કે મોટું સમતોલમાં;
બાવન બહારો બોલે છે;
ત્રિવેણીમાં તોલે છે;
હરેક પડદા ખોલજો રે નથી બીજો, સમજાશે ગુરુની શાનમાં;
હદ-બેહદમાં વાસ છે;
અનહદમાં પ્રકાશ છે;
હરેક ચુંથારામ સમજજો રે અક્ષર દેહે, સમજાશે સહુ ને સહેજમાં;
(રાગ: ચંદન ભરી તલાવડી ને મોતીડે બાંધી પાળ રે.....)
ચાલ્યા જીવોભઈ જાત્રાએ ને લીધો પુદગલ વેશ....
હોવ......હોવ.......... લીધો પુદગલ વેશ.......
દેહ નગરમાં ઉતર્યાને ત્યાં કીધો પ્રવેશ.......
પાંચ ભૂતોના પાંચ દીકરાને દીકરે વાળ્યો દાટ....
હોવ......હોવ..........દીકરે વાળ્યો દાટ .......
મારી મચડીને ગોઠવી દીધા મોહ માયાની વાટ......
માયાની ત્રણ છોકરીઓ જે આશા, તૃષ્ણાબાઈ,....
હોવ......હોવ.......... આશા, તૃષ્ણાબાઈ......
ત્રીજી લાલચ લજામણી જે આંઠે રહી છે છુપાઈ......
અષ્ટવક્રની ટુકડીએ રે ઘેર્યો સમરથ વીર....
હોવ......હોવ.......... ઘેર્યો સમરથ વીર.......
નિજ દર્શન સૌ ભૂલી ગયા ને પડ્યા ભવાટવી નીર.......
સુખને માટે ફરી વળ્યા, જ્યાં સુખ ત્યાં ભડકો હોય....
હોવ......હોવ.......... સુખ ત્યાં ભડકો હોય.......
શાંતિનું સ્થાન મળે નહીં ને પસ્તાયો મન માંય.......
ચુંથારામ જો સહેજમાં જો ગુરુ મળે ઘટ માંય....
હોવ......હોવ.......... ગુરુ મળે ઘટ માંય......
અમરધામમાં પહોંચાડી દે અખંડ સુખ છે ત્યાંય......
(રાગ: ભવસાગરથી તારો દયાળુ ભવસાગરથી તારો....)
સમય મળ્યો છે સુધારો સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો;
જાગ્યા તો જાણો ઉજીયારો...સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો....
સમયને ભૂલ્યો તો જિંદગીથી ડુલ્યો;
સીધો પાટો મૂકી અવળો હાલ્યો;
ઝીલ્યો ના સાચો કિનારો....સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો....
મનુષ્ય દેહમાં ઉગારવાનો આરો;
હવે ભૂલ્યો તો ફોગટ જન્મારો;
સંતનો લઈ લ્યો સહારો....સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો....
પ્રથમ પહેલા મનોવૃત્તિ વાળો;
કામ, ક્રોધ, મદ, લોભને મારો;
ત્યારે જડે પંથ પ્યારો....સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો....
સદગુરુએ મારો સમય સુધાર્યો;
પોતાનો જાણીને પાર ઉતાર્યો;
ચુંથારામ સ્વરૂપે ચિત્ત ધારો....સંસારમાં સમય મળ્યો છે સુધારો....
(રાગ: એક પૈસાની ગુગરી મંગાવો રે....)
એક અમદાવાદી વાદીડો તેડાવો રે...સોના ડુંગરો....
પેલા જગતપુરના ઝેર ઉતારવો રે...સોના ડુંગરો....
એના જાદુની જુગતિ-મુક્તિ લાવો રે...સોના ડુંગરો....
એના નયનકમળમાં નિજ સ્વરૂપ નિહાળો રે...સોના ડુંગરો....
એના શબ્દોમાં વસ્તુનો વિસ્તારો રે...સોના ડુંગરો....
એના નામ જોતાં રૂપ-ગુણથી ન્યારો રે...સોના ડુંગરો....
એતો અલગ ઉભો, અલગ રહીને બોલે રે...સોના ડુંગરો....
ચુંથારામ જગતપુરમાં નહીં કોઈ એના તોલે રે...સોના ડુંગરો....
(રાગ: ખોળજો રે ખારા સમુદ્રમાં મોતી....)
જો...જે રે... તારું મોત ના બગડે....
મોત ના બગડે ઓલ્યા જમડા ના રગડે...જો...જે રે... તારું
લખ ચોરાશી અંતે દેહ મળ્યો છે;
ઝીણી નજરે જોઈ લેજે શું શું રળ્યો છે;
એળે આંટો ગયો છે કે ફેરો ફળ્યો છે...જો...જે રે... તારું
ધાપ મારી ધન બીજા તણું ઓળવેલું;
માની લેજે આખર માટી માંહે મળેલું
આંકી દેવું પડશે અંતે જે-જે ગળેલું...જો...જે રે... તારું
કંચનવર્ણી કાયા તારી રાખમાં રોળાશે;
સગાં ને સબંધી પાછળ ગુણ દોષ ગાશે;
એક દિન હતો નો'તો નક્કી થઇ જાશે...જો...જે રે... તારું
ભલું કોઈનું કર્યું એ છે સાચી કમાણી;
નહીતર તારી જિંદગી થવાની ધૂળ ધાણી;
કડવી મીઠી વાણીએ કિંમત અંકાણી...જો...જે રે... તારું
ભાથું ભવનું બંધો લેજો નામ સ્મરણથી;
ભાગી જશે ભય તને લાગ્યો જે મરણથી;
તરશે ચુંથારામ જીવન નૈયા શામળા શરણથી...જો...જે રે... તારું
(રાગ: સંતો ભક્તિ શ્રવણ પહેલી સાધો રે...)
જેણે સદગુરૂ સંતને સેવ્યા રે, એને મળિયા અમૃત રસના મેવા રે;
અમૃત પીતા તૃષ્ણા સમાય રે, તેને ક્ષુધા મટી સુખ થાય રે;
વાલો મારો છે બૂડતાનો બેલી રે, શ્રદ્ધા વાળાને નહીં મુકે ઠેલી રે;
સાંકળ શ્રદ્ધાની પકડો પહેલી રે, વીરા ત્યાં વરસે આનંદની હેલી રે;
મોતીડાં તો હંસાનો ચારો રે, બગલો ડોળે કાદવને ગાળો રે;
ચુંથારામ આવ્યો તે અવસર સુધારો રે, ફરી નહીં મળે માનવ અવતારો રે;
(રાગ: મને જડતો નથી મારો શ્યામ, શોધું શામળિયો)
આતો સ્મશાનીયો વૈરાગ કહેવાય, કોઈનું ચાલે નહીં;
પા કલાક અરરર થાય, કોઈનું ચાલે નહીં;
કથા સુણી સુણી ને કાન ફૂટ્યા;
પગે નમી-નમી ને કપાળ ફૂટ્યા;
વક્તા સમજાવે અમલ ના થાય, કોઈનું ચાલે નહીં;
ઘણો આચાર પાળું છું એવો ડોળ કરે;
હાંકે કુતરું, બિલાડું માંહી ચાટ્યા કરે;
એતો સગવડીયો ધરમ કહેવાય, કોઈનું ચાલે નહીં;
મોઢે બોલે માયા બધી જુઠી...જુઠી;
થૂંકેલું ગળે પાછો વહેલો ઊઠી
એવો હૈયાનો કઠોર કહેવાય, કોઈનું ચાલે નહીં;
સ્વામી સમજાવે ત્યારે હાજી...હાજી કહે;
શિર હાલે પણ વિચારો તો ઘરના રહે;
સાચો ચેલો લાડીનો કહેવાય, કોઈનું ચાલે નહીં;
જરૂર કરતાં વસ્તુ વધુ ભેગી કરે;
દીન જનો રજળતા ભૂખે મારે;
એ તો બગલો ભગત કહેવાય, કોઈનું ચાલે નહીં;
નારી આંખ બતાવે કે હાજર રહે;
તેની પાસે બળદ નાથ વિનાનો બને;
નારી નચાવે એમ નચાય, કોઈનું ચાલે નહીં;
સાચા વૈરાગવાળા સંતો પહેલા થયા;
સાદા સીધા ગયા જેના નામો રહ્યા;
ચુંથારામ દ્રશ્ય દેખીને હરખાય, કોઈનું ચાલે નહીં;
(રાગ: મારે સાસરીયે જઈ કોઈ કહેજ્યો એટલડું, પ્રીતમજી આણાં......)
જીવ જુવાનીના જોરમાં, પૈસાના તોરમાં,.... ભૂલી ગયો ભગવાનને
તારા મનથી માને કે હું મોટો;
મારી પાસે ક્યાં બુદ્ધિનો તોટો;
રહ્યો ગાફેલને વાળ્યો છે ગોટો લ્યા માનવી.....ભૂલી ગયો ભગવાનને
પડ્યો પાંચ વિષયની પૂંઠમાં;
ખોવા માંડયો આખું જીવન જુઠમાં;
તેથી સાચું ના આવે સમજણમાં લ્યા માનવી.....ભૂલી ગયો ભગવાનને
મન માંકડું ઠેકડા મારતું;
જાય ઉકરડે જરી સંભાળ તું;
ખરું સાધન શું છે ખોળ તું જીવલડા....ભૂલી ગયો ભગવાનને
ભૂંડા વિચારી જો ને પેલો વાયદો;
પ્રભુ નહીં ભૂલું એવો કર્યો વાયદો;
છૂટો થયો ત્યારે પડી ગયો માંદો લ્યા માનવી.....ભૂલી ગયો ભગવાનને
ગણું કહ્યું છે ગાંઠે બાંધ તું;
ચુંથારામ ભ્રમણાને છોડ તું;
સત સાધનની સીડીએ ચઢ તું લ્યા માનવી.....ભૂલી ગયો ભગવાનને
(રાગ: આ દુનિયામાં છે ડંકો રે કોઈ ના આવે સંત તોલે)
જે નુગરા મનના મેલા રે તે સાથ કોણ બોલે,
તે સાથ કોણ બોલે રે...... તે સાથ કોણ બોલે,
આપપણું જો ખોશે , તો મોક્ષ દ્વારો જોશો;
પછી આનંદ આનંદ કરશો રે....... તે સાથ કોણ બોલે,
જેણે આત્મજ્ઞાન ના જાણ્યું, તેણે મિથ્યા તરણું તાણ્યું,
પછી માયાનું દુખ માણ્યું રે......તે સાથ કોણ બોલે,
જો નિજ સ્વરૂપ ભુલાશે, તો અંતે ફજેતી થશે,
તે અધવચથી લુંટાશે રે......... તે સાથ કોણ બોલે,
છે સહુનો આત્મા એક, ના સમજો કાંઈ ભેદ,
જેને એવો નથી વિવેક રે ......... તે સાથ કોણ બોલે,
ચુંથારામ બન્યો છે ગાંડો, ભલે તમે ભાંડો રે,
મોટાઈમાં ચાલે આડો રે.......... તે સાથ કોણ બોલે,
(રાગ: નદી કિનારે નાળીયેરી રે ભાઈ........)
ખરી વસ્તુને ખોળજ્યો રે..... નહીં ખોવાય રે,
સાચી વસ્તુનું શોધન કરો...... નહીં ખોવાય રે,
જુઠાનું જાય જડામૂળ, તે વેરાએ સુખી થશો....નહીં ખોવાય રે,
સત્સંગ સાધન સાર છે રે...... નહીં ખોવાય રે,
સ્મરણ સાધન ટોળે કરો, બેડો પાર થશે......નહીં ખોવાય રે,
અંતર પડદા ખોલી જુઓ, સૌ સમજાશે........નહીં ખોવાય રે,
પ્રભુ વસે તારી પાસ, કે દર્શન દઈ જશે........નહીં ખોવાય રે,
ચુંથારામના ભાવનો ભુદરો........નહીં ખોવાય રે,
તન, મન દઈ તમ શરણે આવ્યો સ્વીકારજો, નહીં ખોવાય રે,
(રાગ: જેણે ભજ્યા જદુરાયા, નર એજ કમાયા)
અભણ હોય તે ભણેલા - ગુરુ સંગે વસેલા....
ગુરુની સેવા તે મીઠડા મેવા - આતમ જ્ઞાને વળેલા - ગુરુ સંગે વસેલા...
છળ કપટ પરનિંદા ત્યજીને - જ્ઞાનની ગોળી ગાળેલા - ગુરુ સંગે વસેલા...
જાસા ના કરે અશુદ્ધ ના બોલે - સાચાના સંગે વળેલા - ગુરુ સંગે વસેલા...
સંતોષ, શાંતિને ગ્રહણ કરીને - સ્વર્ગની સીડી ચઢેલા - ગુરુ સંગે વસેલા...
પ્રેમ લક્ષણા ભક્તિના ચુકે - સંતોને સન્માન કરેલા - ગુરુ સંગે વસેલા...
ભૂખ્યાને ભોજન, તરસ્યા ને પાણી - ગોવિંદ ગુણના ગણેલા - ગુરુ સંગે વસેલા...
ચુંથારામ અભણ, ગુરુ ભણાવે - શિશ અર્પીને શરણે કરેલા - ગુરુ સંગે વસેલા...
(રાગ: મારા મન ગમતા મહારાજ મારે ઘેર આવોને....)
જે કોઈ ગુરુ રટણમાં રહેતા, ભજન તેને પ્યારું લાગે...
કરે ગુરુ સ્મરણ બેઠા બેઠા, ભજન તેને પ્યારું લાગે....
એક આસને સ્થિર ઠરીને બેસે, નીંદ ના કરે જરી....
ગુરુ વચન પર વિશ્વાસ રાખે - જેને નામની નિશાની ખરી - ભજન તેને પ્યારું લાગે....
સમાગમ કરવા તલપી રહે ને કરે શબ્દનો વિવેક....
મેરુ ચળે પણ મન ના ચળે - જેની ટીંટોડા જેવી ટેક - ભજન તેને પ્યારું લાગે....
સંતગુરુને સન્માન કરે, પગે નમે લગાવી માથું....
નમ્યો તે તો સર્વ ને ગમ્યો - તેણે છેવટનું લીધું ભાથું - ભજન તેને પ્યારું લાગે....
ઘરકામ પરવારી, ઝટ કરી ને ભજનમાં આવે વહેલા....
રામ તણો રસ હૃદયમાં ઠરે - પછી બને છે ગાંડા ને ઘેલા - ભજન તેને પ્યારું લાગે....
સહજ સમાધિ જાગ્રતમાં કરે, ને આંખોમાં ઊંઘ ના આવે....
દુરીજન વાતો બીજી કરે - પણ શાણાને તેવું ના ફાવે - ભજન તેને પ્યારું લાગે....
ચુંથારામ ગરજવંત થઇને જાવો ગુરુજીના શરણે....
પ્રેમી પુરુષનું પારખું - જેના સ્નેહ ભરેલ નેણ - ભજન તેને પ્યારું લાગે....
(રાગ: વા'લા વનમાં કેમ લાગી વાર...)
વાગ્યાં વચન ગુરુજીના બાણ - ભલે જાય પ્રાણ - રૂઝાયાં રુઝે નહીં
એવું સ્મરણ આઠે પહોર કીજીએ....
થાય જ્ઞાન દીપક પ્રકાશ - છૂટે સર્વે આશ - રૂઝાયાં રુઝે નહીં
એવો ખટકો લાગ્યો મારા ચિત્તમાં.....
છોડું નહીં એક પલવાર - છૂટે જમ માર - રૂઝાયાં રુઝે નહીં
એવું શાંતિનું સાધન સાધતાં ......
લક્ષ ચોર્યાસી મિથ્યા થાય - બંધન છૂટી જાય - રૂઝાયાં રુઝે નહીં
એ અવિચલ નામ જે આપનું....
તેમાં વિકાર નહીં કેશ માત્ર - ઢીલાં પડ્યાં ગાત્ર - રૂઝાયાં રુઝે નહીં
દાસ ચુંથારામ આપનો જાણી ને.....
પ્રેમ કરી લેજો તમ સાથ - કરો ગુના માફ - રૂઝાયાં રુઝે નહીં
(રાગ: મંદિરમાં આંબો ને આંબલી રે...)
નિજ સ્વરૂપ નીરખી રહો રે...
સદગુરુગમની શાન રે હંસા રાજા......નિજ સ્વરૂપ નીરખી રહો રે...
નિજ પદનો રસ્તો છે પધારો રે....
સ્મરણ સીડીની શાન રે હંસા રાજા......નિજ સ્વરૂપ નીરખી રહો રે...
સ્મરણ વિના સુરતા આંધળી રે.....
ક્યાં જઈને ઠહેરાય રે હંસા રાજા......નિજ સ્વરૂપ નીરખી રહો રે...
સુરતા તો એવી ચાંચવી રે.....
પલ પલ પલટાઈ જાય રે હંસા રાજા......નિજ સ્વરૂપ નીરખી રહો રે...
મનડુ છે એવું મરકટ સમું રે.....
જ્યાં ત્યાં કુદકા ખાવા જાય રે હંસા રાજા......નિજ સ્વરૂપ નીરખી રહો રે...
દાસ ચુંથારામ બોલીયા રે......
ગુરુગમની વાતો તો ન્યારી રે હંસા રાજા......નિજ સ્વરૂપ નીરખી રહો રે...
(રાગ: જાય છે જુવાની તારી જાય છે જુવાની...)
જો જીવડા તું કેમ ડર્યો છે....
પોતે છો સિહ, શાને અજામાં ભળ્યો છે...જો જીવડા તું.....
શસ્ત્રો છેડે નહીં, અગ્નિ બાળે નહીં.....
એવો અમર, માયા પંથે ફસ્યો છે...જો જોવડા તું.....
કસ્તુરી મૃગની નાભી વસે છે.....
શોધન કરતાં કયા ઠામે ઠર્યો છે....જો જીવડા તું....
સુક્રિત કમાઈ, આ દેહ મળ્યો છે.....
હવે થી ભૂતો માં શાને ભળ્યો છે......જો જીવડા તું.....
ચેતીશ નહીતો ચુકી જવાનો.....
મનુષ્યનો દેહ મળ્યો, તારો દહાડો વળ્યો છે......જો જીવડા તું......
સમજ્યા તે નર મૌન રહ્યા છે.....
ચુંથારામ ગુરુગમ જ્ઞાને ગળ્યા છે......જો જીવડા તું....
(રાગ: સર્વે સગાં બદ્રીપતીને સાંભળો રે.........)
પહેલી ભૂમિકા શુભ ઈચ્છા કહેવાય રે...
મનમાં સ્ફુરણ બ્રહ્મ જાણવાનું થાય રે....
જપ, તપ, તીરથ, વ્રત, નિયમ દિલ રખાય રે.....
સંસાર ઉપર અરુચિ વર્તાય રે.....
બીજી ભૂમિકા શુભ વિચારણા થાય રે......
શ્રવણ, મનન ને નિદિધ્યાસન કહેવાય રે....
થોડે થોડે શરીરભાવ છોડાય રે......
ટેક પ્રમાણે અનુષ્ઠાન ઉજવાય રે.....
ત્રીજી ભૂમિકા તું મનસા કહેવાય રે......
સદબુધ્ધિએ બ્રહ્મની ભાવના થાય રે.....
ચોથી ભૂમિકા સત્વાપતિ કહેવાય રે.....
સાક્ષાત્કારનો ક્ષણિક ભાવ સ્ફૂરાય રે.....
પાંચમી ભૂમિકા અસંશક્તિ કહેવાય રે.....
સંવિકલ્પમાં નિર્વિકલ્પ અનુભવ થાય રે....
પદાર્થ ભાવના છઠ્ઠી ભૂમિકા કહેવાય રે....
નિર્વિકલ્પ રહે પણ જાગૃત અવસ્થા થાય રે.....
સાતમી ભૂમિકા તુર્યાગા કહેવાય રે.....
તે અવસ્થામાં દેહનું ભાન ભૂલાય રે.....
વઢાય, કપાય તોય સુખ દુઃખ ભાન ભૂલાય રે....
ચુંથારામ દેહનું પ્રારબ્ધ પૂરું થાય રે....
(રાગ: જમો...જમોને જુગદાધાર જુગતે જમાડું રે...)
વા'લો વિશ્વના પોષણહાર....... હું શું જમાડું રે...
જે જમે તે હરિ અવતાર..... રંગે રમાડું રે....
વા'લો નહીં નજીક નહીં દુર..... હું શું જમાડું રે...
ઠાંસી ઠાંસી ભર્યો ભરપુર..... રંગે રમાડું રે....
વા'લો શસ્ત્રોથી ના રે છેદાય......હું શું જમાડું રે...
જો છેદાય તો ખલિત કહેવાય......રંગે રમાડું રે....
વા'લો અગ્નિથી ના રે બળાય......હું શું જમાડું રે...
ના પલળે કે ના રે શોષાય......રંગે રમાડું રે......
જેની ઉત્ત્પત્તિ કે પ્રલય નહીં......હું શું જમાડું રે...
સર્વે જીવોના જીવન સહી......રંગે રમાડું રે......
ચુંથારામની ભાગી ભૂખ......હું શું જમાડું રે...
થયાં દર્શનતો શાંતિ સુખ......રંગે રમાડું રે......
(રાગ: સાયાજી અમને ડર તો લાગ્યો એક દિન કો ....)
ગુરુજીની અજબ કળા અતિ ન્યારી.....
મારી સુરતા બની સુખકારી - ગુરુજીની અજબ કળા અતિ ન્યારી.....
ગુરુજીએ સમજણનો કોટ બનાવીયો....
તેમાં સમજણની વાતો રૂપાળી - ગુરુજીની અજબ કળા અતિ ન્યારી.....
પહેલાં પહેલાં વિકારી દ્રષ્ટિ હરાવી.....
કંચન જેવી કાયા બનાવી - ગુરુજીની અજબ કળા અતિ ન્યારી.....
જુગે જુગના તે પાપ નાસાડ્યા....
પોઢ્યા પ્રારબ્ધ તુરંત જગાડ્યા - ગુરુજીની અજબ કળા અતિ ન્યારી.....
અહંતા ને મમતાની આડ્યો છોડવા....
મુક્તિની જુગતિ જગાવી - ગુરુજીની અજબ કળા અતિ ન્યારી.....
તન, મન, ધન દીધાં દયા કરીને....
સદગુરુ સેવા સ્વીકારી - ગુરુજીની અજબ કળા અતિ ન્યારી.....
નિજ પદ પૂરણ દીધું પરખાવી...
દાસ ચુંથારામ જાય વારી - ગુરુજીની અજબ કળા અતિ ન્યારી.....
(રાગ: સદગુરુજીને મળિયા, તેમના સંશય ટળીયા ....)
સદગુરુને મન, કર્મ, વચને શીશ નમાવે તેનાં....
જન્મ મરણ ભય ભાગે હો....જીવો રામ ભાગે...
ચારધામ ને અડસઠ તીરથ ઘેર ગંગા ફળ પાવે ગુરુજી....
નિર્ભયે નામ સુણાવે હો....જીવો રામ સુણાવે
શેષ સહસ્ત્ર મુખે પાર ન પાવે સૌ કોઈ....
અગમ અગમ કહી ચલાવે હો....જીવો રે રામ ચલાવે
કર્મ જાળમાં ગૂંચાયું સૌ બ્રહ્માદી દ્વંદ મચાવે જીવને....
ગુરુ વિના કોણ છોડાવે હો....જીવો રે રામ છોડાવે
હરિગુરુ સંતની સેવા રે શોધી નિજમાં નિજ મિલાવે ચુંથારામ....
ગુરુકૃપાએ મંગળ ગાવે હો....જીવો રે રામ ગાવે
(રાગ:સરોવરની પાળે ગુરુ મારા આંબલો રે ઉભા...)
અલખ નામ નિશાની જગમાં ગુરુ વિના કોણ લખાવે... હરિ ગુરુ વિના કોણ લખાવે
ભર્મે ભૂલેલા જીવને વારાં રે હા....જી....રે....જી....
અનેક વૃત્તિઓ પાછી વાળી, જ્ઞાન ઇષ્ટ જગાવી...ગુરુ જ્ઞાન ઇષ્ટ જગાવી
નિજમાં નીજને રૂપે આતમ જાણ્યો રે હા....જી....રે....જી....
આદિ-અનાદિ વધે ઘટે નહીં, મનમાં સમજી લેવો....ગુરુ મનમાં સમજી લેવો
સંત સમાગમ શોધી ને લાહવો લેવો રે હા....જી....રે....જી....
વાણીથી વર્ણાય નહીં ને, નયને નહીં નીરખાય...ગુરુ નયને નહીં નીરખાય
સદગુરુની શાને સમજી લેવો રે હા....જી....રે....જી....
જ્ઞાને સમજ્યા જે જન, ચુંથારામ ગુરુ પ્રતાપે ગાજ્યા...હરિ ગુરુ પ્રતાપે ગાજ્યા
અજ્ઞાન અંકુરો છેદી નાખ્યા રે હા....જી....રે....જી....
(રાગ: ગાયેજા ગીત મિલન કે તું અપની લગન કે સજન ઘર જાના હૈ...)
તારી વાણી મનોહર, કે ચટપટી જાગી - ગુરુનું મુખ જોવાને..
ઘેરી બંસી સુણી રાચી કે મન રહ્યું નાચી - ગુરુનું મુખ જોવાને..
સાણોદા ગામે જન્મ ધર્યો, અમરાઈ કીધો વાસ - ગુરુનું મુખ જોવાને..
બબા-મોહનભાઈની પાસ છે સોમાભાઈનો વાસ - ગુરુનું મુખ જોવાને..
બોધ પમાડી, લેહ લગાડી, ઉમેદવારી જગાડી - ગુરુનું મુખ જોવાને..
હવે આવો હરજી વહેલા, કે પગ ધોવું પહેલા - ગુરુનું મુખ જોવાને..
દસ-વીસ વ્યક્તિની થઇ ગુરુ ભક્તિ, ભક્તિ લેવાની છે શક્તિ - ગુરુનું મુખ જોવાને..
માટે કર જોડી કરગરીએ, અમે તલસી તલસી મરીએ - ગુરુનું મુખ જોવાને..
વહેલા પધારો સ્વામી સલુણા, દાસને દેજ્યો કરુણા - ગુરુનું મુખ જોવાને..
લિખિતંગ ચુંથાભાઈ, છે સત્યની સગાઇ - ગુરુનું મુખ જોવાને..
(રાગ: પ્રેમનો પુજારી .....)
અક્ષરોના સ્વામી (૨) સદગુરૂ પ્રેમે લાગુ પાય રે....
મુક્તિના દેનાર ગુરુજી મુક્તિના દેનાર રે....
દર્શનનો છું પ્યાસી (૨), જીવડો આકુલ વ્યાકુળ થાય રે
મુક્તિના દેનાર ગુરુજી મુક્તિના દેનાર રે....
નિજ નામની શાન બતાવી, પ્રકાશ જ્યોતિ જગાવી
જડ ચેતન, સ્થાવર જંગમમાં અદ્વૈત દિયો દર્શાવી
છો ભવના તારણહાર રે.... મુક્તિના દેનાર ગુરુજી....
ભાઈલાલ ગંગારામ નામની પલપલ જાવું બલિહારી
સંત શિરોમણી બબાભાઈ ને સોમાભાઈ શુભ જ્ઞાની
છે મોહનભાઈ મરજાદ રે....મુક્તિના દેનાર ગુરુજી....
જીંડવા ગામે સંત ચરણરજ ચૂંથાભાઈ લખે છે
જય જય ગુરુમહારાજ અખંડ બ્રહ્મ કથતાં આનંદ વહે છે
છે નરસિંહભાઈ પણ પાસ રે....મુક્તિના દેનાર ગુરુજી.....
પધારવાને માટે ગુરુજી ક્યારે કરુણા કરશો
નિજ જનના ઘર પાવન કરવા પુનિત પગલાં ભરશો
અંતરમાં મોટી આશ રે...મુક્તિના દેનાર ગુરુજી....
પત્ર આપનો નયને નીરખી હૈયે હરખ ન માતો
શબ્દે-શબ્દ અમીરસ પરખી વેદનો ભેદ સમાતો
છો તુર્યાતિત અવિનાશ રે ....મુક્તિના દેનાર ગુરુજી....
હું-તું ના આ ઝગડા સૌ છોડી સહજ સમાધી લાગી
સુરતા નિજ સ્વામી સંગ જોડી ભેદ ભ્રમણા ભાગી
પ્રભુ દીસો પરાત્પર પાર્થ રે...મુક્તિના દેનાર ગુરુજી....
અમરાઈ સ્થળની અમર વાડી અમર હંસો વસતા
અમદાવાદી જય ગુરૂગાદી બકરાને સિંહ કરતા
છે ચુંથારામ ચરણનો દાસ રે.....મુક્તિના દેનાર ગુરુજી ....
(રાગઃ જાવું તો પડશે જીવને જાવું તો પડશે)
(રાગ: જગત ભગતને ચાલતું સર્જન જૂનું વેર)
હું કરું, આ મેં કર્યું એમ જાણવું મુશ્કેલ છે.
ભક્તજનોની પ્રેમ પ્યાસી વાણીમાં રંગરેલ છે......હું કરું, આ મેં કર્યું
રચે, પાળે, લય કરે જે જગતને એક પલકમાં,
તેની કૃપા વિના કોઈ તરે ના કામ કપરો ખેલ છે.......હું કરું, આ મેં કર્યું
જે જગતને જ જમાડતા, નૈવેદ્ય તેને શું ધરું.
જે વિશ્વને રમાડતા, તે પાસ રમવું ફેલ છે.......હું કરું, આ મેં કર્યું
જળની અંજલી સાગરને શું, કુબેરને શું પૈ ધરે,
સુરજને દીપક ધરે શું, ચુંથારામ અટકેલ છે.......હું કરું, આ મેં કર્યું
(રાગ : ગૌ બ્રાહ્મણ પ્રતિપાળ મહારાજ આનંદ રૈયત વર્તે છે)
પંડિત ભૂલ્યા - પાઠમાં ડૂલ્યા, ચઢ્યા વાળ વિવાદોમાં.
અહમ પણેથી ઊંધું વળીયું, શ્રોતા ચાખે સ્વાદોમાં.
દીન થવું તે ઘણું દોહ્યલું, મનને મારવું મુશ્કેલ છે.
લય ચિંતવન વિવેક વધારી,આપ સ્વરૂપે રહેલ છે.
વેદાંતે અનુભવ સાર ગ્રહીને, નિજ સ્વરૂપમાં મશગુલ છે.
ચુંથારામ જ્ઞાન જન જગમાં, દૂધ મીસરી રૂપ સંમેલ છે.
(રાગ: લાડી લાડાને પૂછે, મોતી શહેર બંગલા રે...)
કાયા નગરીમાં કોણ છે... વિવેકે વિચારો રે....
આંખે કોણ દેખે છે... વિવેકે વિચારો રે....
ખાધે કોણ ધરાય છે... વિવેકે વિચારો રે....
જીભે કોણ બોલી જાય છે... વિવેકે વિચારો રે....
કાને સંભારાય છે કોને ... વિવેકે વિચારો રે....
પાણી કોણ પીવે છે ... વિવેકે વિચારો રે....
પગે ચાલે તે કોણ ... વિવેકે વિચારો રે....
ઊંઘે - જાગે તે કોણ ... વિવેકે વિચારો રે....
સુખ-દુ:ખ કોને રે થાય છે ... વિવેકે વિચારો રે....
મારું-તારું તે કોને ... વિવેકે વિચારો રે....
હું તો પોતે છું કોણ ... વિવેકે વિચારો રે....
જો કોઈ એ ગમ જાણે ... વિવેકે વિચારો રે....
ચુંથારામ ગુરુજી વખાણે ... વિવેકે વિચારો રે....
(રાગ: ઘડપણમાં ગોવિંદ ગાશું......)
ચૈતન્ય ચિંતન કરશું ગુરુજી અમે ચૈતન્ય ચિંતન કરશું.
અમે આત્મ-વિજ્ઞાન દીવો ધરશું...ગુરુજી અમે ચૈતન્ય ચિંતન કરશું.
અમે આત્મ સ્વરૂપમાં રમશું - અમે અખંડ આનંદમાં ફરશું.
અમે નિજમાં નિજ અનુસરશું....ગુરુજી અમે ચૈતન્ય ચિંતન કરશું.
અમે નિરાવરણ પ્રકાશશું - અમે સુત્રાત્મા સર્વમાં વ્યાપશું
અમે અદ્વૈત સાક્ષીરૂપ ઠરશું...ગુરુજી અમે ચૈતન્ય ચિંતન કરશું.
અમે બ્રહ્મ ભાવે સ્વચ્છ બની રહીશું - અમે નિરાકારે નિર્મળ રહીશું
ચુંથારામ શાંતિ: શાંતિ: અનુભવશું...ગુરુજી અમે ચૈતન્ય ચિંતન કરશું.
(રાગ: દ્વારિકાથી પ્રભુ આવિયા રે....)
હું તો અસંગ નિર્લેપ છું રે....
સચ્ચિદાનંદ મારું રૂપ મારા વા'લા...હું અવિનાશી નિત્ય શુદ્ધ છું રે..
નિરાકાર રૂપે નિત્ય મુક્ત છું રે....
પૂર્ણાનંદે પરિધાન મારા વા'લા........હું અવિનાશી નિત્ય શુદ્ધ છું રે..
હું અચ્યુત નિર્દોષ નિત્ય છું રે.....
ચૈતન્યરૂપ પરમાનંદ મારા વા'લા........હું અવિનાશી નિત્ય શુદ્ધ છું રે..
અખંડાનંદ આત્મ રૂપ છું રે.......
પ્રકૃતિથી પર શાંત રૂપ મારા વા'લા.......હું અવિનાશી નિત્ય શુદ્ધ છું રે..
મહતવાદી તત્વોથી પર રહ્યો રે....
જ્યોતિ સ્વરૂપ ચુંથારામ મારા વા'લા......હું અવિનાશી નિત્ય શુદ્ધ છું રે..
(રાગ: દ્વારિકામાં વાજાં વાગીયાં રે...)
મારા ગુરુજીનો આદેશ આવીયો રે....
મારી સુરતાએ ઝીલ્યો આદેશ...શ્રીજી અમને પાકી પરવાનગી મોકલી..
સંત શાખે અભયદાન આપ્યું....
જાણી પોતાનો પ્રગટ્યો સ્નેહ....શ્રીજી અમને પાકી પરવાનગી મોકલી..
આવન-જાવનના સંદેશા તોડીયા....
અમરધામના સંદેશા હોય...શ્રીજી અમને પાકી પરવાનગી મોકલી..
દ્વૈત ટાળી, અદ્વૈતમાં ભેળવ્યો....
આપી દીક્ષા તોડ્યું અભિમાન....શ્રીજી અમને પાકી પરવાનગી મોકલી..
પરહિતમાં પ્રેરક બનાવીયો.....
ચુંથારામ ચઢ્યો ગુરુ રંગ....શ્રીજી અમને પાકી પરવાનગી મોકલી..
(રાગ: પરભુ ઊંડો તે કૂવો જળ ભર્યો....)
દિલ દ્વારિકાપૂરી રળીયામણી......
વૃત્તિ રૂક્ષ્મણી રાંધે રસોઈ....પુરષોત્તમને પીરસવા
પ્રેમ પૂરી પકવાન બનાવિયા........
ભાવે ઓસાવ્યો આનંદી ભાત રે....પુરષોત્તમને પીરસવા
ધર્મ નીતિના વ્યંજનો નીપજ્યા......
માખણ, મીસરીને કઢિયેલ દૂધ રે....પુરષોત્તમને પીરસવા
દયા દાળ, સમતા શાકની શોભા બની......
બ્રહ્મ ખુમારી ચટણી અથાણાં રે....પુરષોત્તમને પીરસવા
જમુના સુક્ષમણા જળની જાળી ભરી......
પ્રેમ પાટલે પધાર્યા સુંદર શ્યામ રે...પુરષોત્તમને પીરસવા
જોતાં જમનાર જમાડનાર કોઈ નહિ......
ચૂંથારામ આકાર નીરાકારમાં જાય રે....પુરષોત્તમને પીરસવા
