(રાગ: ઊંચી ઊંચી વાદળીમાં રંગતાળી રંગતાળી......)
રુમઝુમ રુમઝુમ ચાલી સુરતીયા નાસાગ્રે નુરતા ધારી છે......અનુભવની વાર્તા ન્યારી છે.
શિવોહં શિવોહં રુદિયામાં ધારતા......રુદિયામાં ધારતા
અહં બ્રહ્માસ્મિ ચિતડામાં ઠારતા......ચિતડામાં ઠારતા
સોહમ-સોહમ ટેક ધારી છે......અનુભવની વાર્તા ન્યારી છે.
ઘટાકાશ, મહાકાશ સરવૈયું આપતા......સરવૈયું આપતા
બિંબ-પ્રતિબિંબમાં એકતા મેળવતા......એકતા મેળવતા
ચુંથારામ નિજમાં નિહાળી છે......અનુભવની વાર્તા ન્યારી છે.
(રાગ: માનવ બનતો ના ગાડાનો બેલ.......)
જાવું સાહેબને દરબાર...લેખાં લેવાશે તલ તલ ભાર
બંદગી કરીલે વારંવાર...લેખાં લેવાશે તલ તલ ભાર
મમતાના મોહમાં ફળ્યો ફૂલ્યો ફરતો;
વિષયની વાસનામાં ઊંધો પડી રળતો;
પડશે જમના કિંકરનો માર...લેખાં લેવાશે તલ તલ ભાર
સ્વાર્થમાં ફાંકડા ને પરહિતમાં સાંકડા;
કટકો રોટલાને માટે લડે જાણે માંકડા;
ભૂલી ગયો જમને આપેલો કરાર...લેખાં લેવાશે તલ તલ ભાર
સંતોની શીખ સારી રુદિયામાં રાખજે;
મનના તોરંગડાને ચોકઠું ચઢાવજે;
ચુંથારામ સમરીલ્યો સર્જનહાર...લેખાં લેવાશે તલ તલ ભાર
(રાગ: શ્રીજી બાવા તે નાથ હમારા..........)
મનજી માયાના ઘડનારા........તારા દિશે મલકના ચાળા...
સુના સુના મંદિરમાં મહાલે.....હોય ઊંચા તે વિચાર પાડે રે.......મનજી માયાના ઘડનારા........
તને વહાલી અવિદ્યા રાણી.....તેથી કામ થયું ધૂળધાણી રે.......મનજી માયાના ઘડનારા........
તને સંત ઘણું સમજાવે.....તને રામ રામકડે રીઝાવે રે.......મનજી માયાના ઘડનારા........
તમે મૂળ સ્વરૂપે શિવ જેવા....તમે સમજો અખંડ સુખ લેવા રે.......મનજી માયાના ઘડનારા........
તમે ચૈતન્ય સાગરનું મોજું.....ચુંથારામ સરવૈયે નહીં બીજું રે.......મનજી માયાના ઘડનારા........
(રાગ: ઢોલ રે નવા નગરનો વાગીયો...)
આજકાલ કરતાં આયુષ વહી જાય છે....
હો......રઢિયાળા જીવ ભાડું ભરેલું પૂરું થાય છે
વાયરા ઝેરીલા ભેદ પાડી જાય છે.......
તારે કહેવાનું કામ રહી જાય છે......
હો......રઢિયાળા જીવ ભાડું ભરેલું પૂરું થાય છે
તારું અસલ સ્વરૂપ ચિત્ત લાવજે....
મનની વહેતી વૃત્તિઓને વાળજે.......
હો.....રઢિયાળા જીવ ભાડું ભરેલું પૂરું થાય છે
જીવપણું છોડજે ને શિવપણું જોડજે.....
ચૈતન્ય સાગરમાં નિજ સ્વરૂપે માં'લજે.......
હો.....રઢિયાળા જીવ ભાડું ભરેલું પૂરું થાય છે
સત્સંગ ઊંચા વિચાર કેરો વહોરજે........
ચુંથારામ સદગુરુની શીખ માનજે......
હો.....રઢિયાળા જીવ ભાડું ભરેલું પૂરું થાય છે
(રાગ: આરતી કુંજબિહારી કી.........)
જગતમાં મોહ-માયાની ખાઈ, જીવલડા ચેતી ચાલો ભાઈ
લોભ ને ક્રોધ કરે બહુ જોર, ઠગારી તૃષ્ણા બાંધે દોર;
જતી રહી શાન, નથી કઈ ભાન.... ભુલાવે આશ ગંભીર થઇ.......જીવલડા ચેતી ચાલો ભાઈ
સ્વાર્થમાં દેખીને અંજાઈ જાય, પરમારથમાં ચિત્ત નવ ચ્હાય;
મન મુંજાય, મલીન બહુ થાય.....દીધેલી બુદ્ધિ વંઠી ગઈ.......જીવલડા ચેતી ચાલો ભાઈ
હરિએ કીધેલો ઉપકાર, મનુષ્યનો જન્મ મળ્યો સુખકાર;
દયા કરી દાન, દીધાં ભગવાન....ચુંથારામ વદે ગઈ ગઈ.......જીવલડા ચેતી ચાલો ભાઈ
(રાગ: શ્યામ સુંદીર હરિ ગોવિંદ જય જય......)
સંત સરોવળ શબ્દોનાં મોંઘાં મોંઘાં મોતી
શબ્દોનાં મોતીમાં દિશે દિવ્ય જ્યોતિ......સંત સરોવળ.........
ગંગા, યમુના, સરસ્વતી સંત પ્રયાગે હોતી...
બ્રહ્મા, વિષ્ણુ, મહેશ્વરની સાથે ગણપતિ......સંત સરોવળ.........
આદ્યશક્તિ જે પ્રકૃતિ, દેવી સંતો સામે જોતી...
આત્મજ્ઞાનમાં નીર્મગ્ન થઇ, સમરાંગણમાં સુતી......સંત સરોવળ.........
ભૂત, ભવિષ્ય ને વર્તમાનમાં એ એવી એની જુક્તિ...
ચુંથારામના રુદિયમાં હરદમ એની સુરતી......સંત સરોવળ.........
(રાગ:મન ભજીલે સીતારામ ચેતી જા, ચેતી જા)
જીવ મનુષ્ય જનમ સુધાર, માની જા, માની જા
તારો આવેલો અવસર જાય, માની જા, માની જા
કાયા તારી જળ પરપોટો, ફૂટી જાતાં નહીં વાર
સુખ દુઃખમાં સદી રહેલો, તેનો શો ઇતબાર
હારી ભજવાની વેળા વીતી જાય, માની જા, માની જા
આ સમય છે સાચવવાનો, આગળ છે અવસાન
ચુકી ગયા તો ચોરાસીનું જબરું છે તોફાન
તારું પુણ્ય પરવારી જાય, માની જા, માની જા
આ સંસારે ભવજળ તરવા, નરતન મળિયું નાવ
સાતસંગતને આત્મ મનનમાં ભરવો જોઈએ ભાવ
ચુંથારામ સદગુરુ શરણ સ્વીકાર, માની જા, માની જા
(રાગ: હાટડીયામાં કેમ રે'વાશે ભાઈ.....)
આવો રૂડો અવસર આવ્યો ભાઈ - જુવાની જેમ-તેમ વિખરાઈ ગઈ.
બાળપણામાં બોધ ના લાગે રળવાની વેળા થઇ;
ઘડપણમાં માટી થઈ દુઃખકારી, ત્રણે અવસ્થાઓ ગઈ...આવો રૂડો અવસર.....
આળસ ને અજ્ઞાન, અતિશય અવિદ્યા પકડાઈ;
બાળ બચ્ચાં વિષે દોષો જોયા વિના, અવળી ઉજવણી થઇ...આવો રૂડો અવસર
દેહદર્શીઓના સંગમાં ચાલી, આત્મા ગયો વિસરાઈ;
સદગુરુનું શરણું ના લીધું, ચુંથારામ આવેલી તક ગઈ...આવો રૂડો અવસર
(રાગ: એક શૂન્યમાં લક્ષ્મીનારાયણ પોઢ્યા રે......)
જેના નયનોમાં સૂર્ય ચંદ્ર જ્યોતિ રે.....ઝગમગ દીવડા જગે....
જેના મુખમાં રામનામ મોતી રે..........ઝગમગ દીવડા જગે....
કંઠે કરુણા, દિલમાં દરિયા જેવી શાંતિ છાઈ રે......
હો.......જેની નાભિમાં સમદ્રષ્ટિ સમાઈ રે..........ઝગમગ દીવડા જગે....
હ્રદય કમળમાં નિજ સ્વરૂપની અખંડ લગની લાગી રે.......
હો....... જેની સુરતમાં ચૈતન્ય અવિકારી રે..........ઝગમગ દીવડા જગે....
સતસંગતમાં પ્રેમ વધારી જેણે લ્હાવો લીધો રે........
હો........ ચુંથારામના હૈયે આનંદ ભારી રે..........ઝગમગ દીવડા જગે....
(રાગ: સમજુને શીખ શું દઈએ......)
ત્યાં હતા ઊંચા આસમાને.....ભ્રમિત આવ્યા જગપુરમાં રે;
જગતપુરમાં રૂપ, ગુણ, નામ;
પાંચ વિષયોના કલ્પિત ધામ;
પાંચ ભૂતોની આ કાયા.....ભ્રમિત આવ્યા જગપુરમાં રે;
અંધારી ઘમ્મર ઘટે પૂર્યો વાસ;
ભર્મે ભૂલેલાને જઠરાનો તાપ;
વાસના બાંધે બંધાઈ.....ભ્રમિત આવ્યા જગપુરમાં રે;
જ્યાં રે જુઓ ત્યાં માયાનો પાસ;
હરિ ગુરુ સંતોમાં અવિચળ વાસ;
ચુંથા ચૈતન્યને ચુકી.....ભ્રમિત આવ્યા જગપુરમાં રે;
