મિથ્યા સંસાર કેરો મોહ

(રાગ: ઊંચી સ્વરૂપ કેરી જ્યોત...મદિર ગ્યા'તાં......)

મિથ્યા સંસાર કેરો મોહ....મરવા બેઠો મરવા...નવ જાણ્યું નિજ સ્વરૂપને;

કાયા કરમ કેરો કોટ....મરવા બેઠો મરવા...નવ જાણ્યું નિજ સ્વરૂપને;

તૃષ્ણા વાળો જીવ સદાયે, ભિખારી સમજવો....

સદગુરુનો કીધોના સંયોગ.....મરવા બેઠો મરવા...નવ જાણ્યું નિજ સ્વરૂપને;

મિથ્યાત્વ એ અંતરગ્રંથી, જ્યાં સુધી છેદાય ના....

ત્યાં લાગી કલ્યાણનો વિયોગ....મરવા બેઠો મરવા...નવ જાણ્યું નિજ સ્વરૂપને;

હંસ સભામાં જવા છતાં, કાગપણું ના જાય તો......

ચુંથારામે શીદને લીધો બોધ.....મરવા બેઠો મરવા...નવ જાણ્યું નિજ સ્વરૂપને;

આત્માની સમ શ્રેણી

(રાગ: મારા વાલા રે વચન તમારાં સાચાં.....)

મારા વાલા રે....આત્માની સમ શ્રેણી - દયા, ક્ષમા, શાંતિ ઉર આણી...

મારા વાલા રે....સંકલ્પ-વિકલ્પ ત્યાગે - આશા-તૃષ્ણા ઓછી કરી નાખે....

મારા વાલા રે....મારું તારું મેલી દેવા - તમને જાણ્યા પરમેશ્વર જેવા.....

મારા વાલા રે....દુઃખથી નહીં કંટાળે - રહે આત્માના જ વિચારે.....

મારા વાલા રે....ઉડાઉ પણ ઉદાર નહીં - કરકસર પણ કંજૂસ નહીં.....

મારા વાલા રે....અવર-સવર કરી પરખો - તે જાણે પરમેશ્વર સરખો....

મારા વાલા રે....કુળ કુટુંબ ઘર નારી - તેમાં રહેવું મહેમાન વ્રત ધારી.....

મારા વાલા રે....ચુંથારામ કહે એવો - તેને જાણ્યો પરમેશ્વર જેવો....

સંસાર સમુદ્રમાં પાકતાં સતધર્મના મોતી

(રાગ: નંદનો કુંવર હજુના આવીયા)

સંસાર સમુદ્રમાં પાકતાં, સતધર્મના મોતી.....

દ્રશ્ય-અદ્રશ્યમાં નીરખતાં, દિસે ઝગમગ જ્યોતિ.....

ખારા સાગરમાં.......ઊંડા ભીતરમાં........

નિર્વાસના એ રહ્યાં ઝુકી, સતધર્મના મોતી.....

ગગનગુફામાં પરવરતાં, સતધર્મના મોતી.....

ક્ષમા ખડગ લઇ......વિવેક કરવત લઇ........

શુક્ષમણામાં ભરી જતાં, સતધર્મના મોતી.....

સંત મુનીઓ.......તપસી, તાપસીઓ........

ચુંથારામ જગમાં સૌ નીપજતાં, સતધર્મના મોતી..... 

હૈડાં શીતળ થાય મારા વાલા...

(રાગ: હું રે નાનકડી ને હરિવર મોટા..... )

હૈડાં શીતળ થાય મારા વાલા, સંતોની સંગતીમાં રહી ને રે....

સંગતીમાં રહીએ, આશીર્વાદ લઈએ.....

હેતે હરિ રસ પીજીએ રે.....હૈડાં શીતળ થાય મારા વાલા

નયનો સુધારીએ ને શ્રાવણ સુધારીએ...

વાણીને વશ કરી લીજીએ રે.... હૈડાં શીતળ થાય મારા વાલા

મનના તોરંગડાને સત્ય ખીલે બાંધીએ....

લોભ, ક્રોધ, મોહથી બીજીએ રે.... હૈડાં શીતળ થાય મારા વાલા

ત્રિગુણી માયાથી ચેતતા રે રહીએ....

ચુંથારામ ગુરુના ગુણ ગાઈએ રે...હૈડાં શીતળ થાય મારા વાલા

સામા બેઠા સંતો...પૂછો નિજની વાર્તા રે...

(રાગ: બેની પાટ બેઠા બોલો બેની હારડો રે....)

સામા બેઠા સંતો... પૂછો નિજની વાર્તા રે...

હંસો ક્યાંથી આવ્યો.... કેમ આવ્યો... શું કરવાનું...પૂછો નિજની વાર્તા રે...

હંસો નિત્ય કે અનિત્ય, પૂછો વાર્તા રે.....

હંસો ક્યાં છુપાયો.... ક્યાં બંધાયો.... કેમ કરીને છૂટે....નિજની વાર્તા રે....

હંસો નિજ સ્વરૂપે કોણ, પૂછો વાર્તા રે....

તેની જાતી કોણ.....જ્ઞાતિ કોણ.... કયા ગોત્રવાળો.... પૂછો વાર્તા રે....

હંસો નાનો છે કે મોટો, પૂછો વાર્તા રે...

ચુંથારામ આદિ કે અનાદિ છે...... ઊંઘે છે કે જાગે છે...... જનમ મરણ તે કોને... પૂછો વાર્તા રે....

જાણ્યો જગતપતિ ન્યારો.....

(રાગ: તારો ભરોસો મને ભરી... ગોવર્ધન ગિરિધારી...)

મેં તો જાણ્યો જગતપતિ ન્યારો... સંતોને ગણો પ્યારો... અમલમાં અવિકારી

નામ નિરંજન નયનોમાં નીરખ્યો... પ્રેમપુરીમાં પ્રગટ પારખ્યો....,

અંગે-અંગમાં ખુમારી.... આનંદની બલિહારી.... અમલમાં અવિકારી

નવસે નવ્વાણું વહેતી નાડી.... બોતેર કોઠા પંદરમી બારી....,

ગુરુગમથી બારી ખોલી.... આનંદે રહ્યો ડોલી.... અમલમાં અવિકારી

સ્વ સ્વરૂપે અનુભવ મળીયો.... નિર્વાણ પદમાં સત્ય ઉચ્ચરીયો....

ચુંથારામ નિજ અભ્યાસે.... અંતર પૂરો ઉલ્લાસ.... અમલમાં અવિકારી

એક અમરા તે પુરનો હંસલો આવ્યો જગપુરમાં....

(રાગ: શેરી વળાવી સજ કરાવું ઘેર આવો ને...)

એક અમરા તે પુરનો હંસલો આવ્યો જગપુરમાં....

એને લાગી જગતની લહેરો, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

એને માનવનાં પુદગલ પહેરીયાં, આવ્યો જગપુરમાં...

એણે પીધેલાં દુન્યવી દૂધ, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

એણે કુટુંબમાં મમતા ધરી, આવ્યો જગપુરમાં......

એણે વિસાર્યા અમરલોક, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

એને પાંચ વિષયોએ ઘેરીયો, આવ્યો જગપુરમાં....

પછી બન્યો આશાનો દાસ, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

એણે કર્મોનાં બાંધ્યાં પોટલાં, આવ્યો જગપુરમાં......

પછી, ફર્યો ચોરાસીના ફેર, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

હરિ, ગુરુ સંત જો કૃપા કરે, આવ્યો જગપુરમાં......

ચુંથારામ શરણે પડે સુખ થાય, હંસો આવ્યો જગપુરમાં.

વીરા પંચ વિષયમાં રચ્યા પચ્યા શીદને ફરો રે.

(રાગ: બેની નથી આપણા મોટા ઘરની રીતો......)

વીરા, પંચ વિષયમાં રચ્યા-પચ્યા શીદને ફરો રે. 

વીરા, નથી આપણા નિજ ધરમની રીતો, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.

વીરા, આકૃતિમાં વિકૃતિ તો શીદને કરીએ રે.

વીરા, અંતરયામી ઘરમાં દેખણહારો, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.

વીરા, નિત્ય-અનિત્ય વિવેક ધરી ચાલીયે રે.

વીરા, દેહદર્શીના દુઃખનો નથી પાર, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.

વીરા, જ્યાં જુઓ ત્યાં અનામ નામે ઝળકી રહ્યો રે.

ચુંથારામ સુખનો સાગર સતચિત્ત આનંદ માંય, શરીરના ભાવે શીદને ફરો રે.

સંતો જાગજો

(રાગ: પોઢ્યા જાગજો રે તમારે દાતણીયાની વેળા...)

હરેક સંતો જાગજો રે દિનકર ઊગ્યો...... અજવાળાં આપણા દેશમાં;

હરેક વસ્તુ વહોરજ્યો રે સાચાં મોતી..... વેરાયાં સામા ચોકમાં;

જ્યાં જુઓ ત્યાં નામે નામ;
અમરાપુરના મોટા ધામ;
હરેક ગુરુના દેશમાં રે નહીં કોઈ નાનું, કે મોટું સમતોલમાં;

બાવન બહારો બોલે છે;
ત્રિવેણીમાં તોલે છે;
હરેક પડદા ખોલજો રે નથી બીજો, સમજાશે ગુરુની શાનમાં;

હદ-બેહદમાં વાસ છે;
અનહદમાં પ્રકાશ છે;
હરેક ચુંથારામ સમજજો રે અક્ષર દેહે, સમજાશે સહુ ને સહેજમાં;

ચાલ્યા જીવોભઈ જાત્રાએ

(રાગ: ચંદન ભરી તલાવડી ને મોતીડે બાંધી પાળ રે.....)

ચાલ્યા જીવોભઈ જાત્રાએ ને લીધો પુદગલ વેશ....
હોવ......હોવ.......... લીધો પુદગલ વેશ.......
દેહ નગરમાં ઉતર્યાને ત્યાં કીધો પ્રવેશ.......

પાંચ ભૂતોના પાંચ દીકરાને દીકરે વાળ્યો દાટ....
હોવ......હોવ..........દીકરે વાળ્યો દાટ .......

મારી મચડીને ગોઠવી દીધા મોહ માયાની વાટ......

માયાની ત્રણ છોકરીઓ જે આશા, તૃષ્ણાબાઈ,....
હોવ......હોવ.......... આશા, તૃષ્ણાબાઈ......
ત્રીજી લાલચ લજામણી જે આંઠે રહી છે છુપાઈ......

અષ્ટવક્રની ટુકડીએ રે ઘેર્યો સમરથ વીર....
હોવ......હોવ.......... ઘેર્યો સમરથ વીર.......
નિજ દર્શન સૌ ભૂલી ગયા ને પડ્યા ભવાટવી નીર.......

સુખને માટે ફરી વળ્યા, જ્યાં સુખ ત્યાં ભડકો હોય....
હોવ......હોવ.......... સુખ ત્યાં ભડકો હોય.......
શાંતિનું સ્થાન મળે નહીં ને પસ્તાયો મન માંય.......

ચુંથારામ જો સહેજમાં જો ગુરુ મળે ઘટ માંય....
હોવ......હોવ.......... ગુરુ મળે ઘટ માંય......
અમરધામમાં પહોંચાડી દે અખંડ સુખ છે ત્યાંય......