ચાલ્યા જીવોભઈ જાત્રાએ

(રાગ: ચંદન ભરી તલાવડી ને મોતીડે બાંધી પાળ રે.....)

ચાલ્યા જીવોભઈ જાત્રાએ ને લીધો પુદગલ વેશ....
હોવ......હોવ.......... લીધો પુદગલ વેશ.......
દેહ નગરમાં ઉતર્યાને ત્યાં કીધો પ્રવેશ.......

પાંચ ભૂતોના પાંચ દીકરાને દીકરે વાળ્યો દાટ....
હોવ......હોવ..........દીકરે વાળ્યો દાટ .......

મારી મચડીને ગોઠવી દીધા મોહ માયાની વાટ......

માયાની ત્રણ છોકરીઓ જે આશા, તૃષ્ણાબાઈ,....
હોવ......હોવ.......... આશા, તૃષ્ણાબાઈ......
ત્રીજી લાલચ લજામણી જે આંઠે રહી છે છુપાઈ......

અષ્ટવક્રની ટુકડીએ રે ઘેર્યો સમરથ વીર....
હોવ......હોવ.......... ઘેર્યો સમરથ વીર.......
નિજ દર્શન સૌ ભૂલી ગયા ને પડ્યા ભવાટવી નીર.......

સુખને માટે ફરી વળ્યા, જ્યાં સુખ ત્યાં ભડકો હોય....
હોવ......હોવ.......... સુખ ત્યાં ભડકો હોય.......
શાંતિનું સ્થાન મળે નહીં ને પસ્તાયો મન માંય.......

ચુંથારામ જો સહેજમાં જો ગુરુ મળે ઘટ માંય....
હોવ......હોવ.......... ગુરુ મળે ઘટ માંય......
અમરધામમાં પહોંચાડી દે અખંડ સુખ છે ત્યાંય......