(રાગ: બેનડી તને વારતી વીરા સાંઢીયો વાળીશ નહીં)
બુદ્ધિ તને વારતી મનજી - પાપમાં પડીશ નહીં
મુસાફરી કીધી જાજી - ખાધી લુખી પાખી ભાજી
સતસંગે રામ રાજી - મનજી પાપમાં પડીશ નહીં
ભવ તરવા પુલ સારી - નામની બનેલ ભારી
લાગ મળ્યો સુખકારી - પાપમાં પડીશ નહીં
પંથ છે પવિત્ર પૂરો - ચાલનારો થાય શૂરો
રાખે રહી જાતો અધુરો - પાપમાં પડીશ નહીં
ચુંથા પ્રભુની પ્રીતે - પહોંચનારો જગ જીતે
રામ સ્મરણ કરતાં પ્રીતે - પાપમાં પડીશ નહીં
(રાગ: જુવાનીનું લટકું આવ્યું છે દા'ડા ચાર)
મારું કહ્યું માન મનજી મારું કહ્યું માન
તારું ચાલે નહીં તોફાન મનજી મારું કહ્યું માન
સંસાર સંબંધ તારો સ્વપ્ન સમાન
પ્રપંચની જાળ રચી તેમાં ભૂલ્યો ભાન મનજી મારું કહ્યું માન
માતા-પિતા સુતદારા બહેની વીર સુજાણ
નારી જાણે મુજ સ્વામી મતલબનું ધ્યાન મનજી મારું કહ્યું માન
આશારૂપી દોરી લાલચ ફાંસી જાણ
અંત સુધી વળગી રહ્યો મૂકી દે ગુલતાન મનજી મારું કહ્યું માન
રામ રટણ કરી ચઢીએ સોપાન
ચુંથા કૃષ્ણ ચરણ રાખો ધ્યાન મનજી મારું કહ્યું માન
(રાગ: શ્રીનાથજી તે છેલમાં બિરાજતા જો)
સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
ફોગટબાજી સંસારના સુખડાંજો સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
જેવું ઝાકરનું નીર મોતી ઝળહળે રે
તે તો વણસી જાશે પળવારમાં - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
જેવી ગેડ્યાંની રેટ ઘટમાળ છે રે
એક ભરાય એક ખાલી થાય છે - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
એક અવતરે એક મટી જાય છે રે
એવું સમજી કપટ છળ છોડીયે - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
પુણ્ય પાપનો જવાબ ખાતું ખોલશે રે
જયારે જમના કીંકરો આવી ઝાલશે - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
મિથ્યા મમ્મત કર્યે શું થાય છે રે
હરિના હુકમ વિના તરણું હાલે નહીં - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
જેમ અંજલિનું જળ વહ્યું જાય છે રે
એની પેરે આવરદા ઘટી જાય છે - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
તજી ગર્વ ગોવિંદ ગુણ ગાઈએ રે
ચુંથા હરિ ભજી પાર પામીએ - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
(રાગ: ફૂલ ભર્યો વિંજણો ને બેનને શિર ધર્યો)
માનસરોવર મોંઘા મોતી રે - હંસલા હોય તો મોતી રે ચુગેને
હંસલા હોય તો મોતી રે ચુગે ને બગલા બેઠા કાદવ ડોળે રે
દૂધને પાણી જુદા રે પાડીને - મોંઘા રે મોતી હંસા ચારે રે - માનસરોવર.....
ગુણ અવગુણનો ભેદ જડે નહીં ને બગલા ભૂંડા લાજી મરે રે - માનસરોવર.....
મરજીવા તો મોતી રે ચુગે ને કાયર મારશે તરફડી રે - માનસરોવર....
ચુંથા સાચા સંત સોહાગી ને મુક્તફળના તે અધિકારી રે - માનસરોવર.....
(રાગ: ગાયો ચારીને વહેલા આવજ્યો રે....)
મનુષ્ય જનમનુ માળિયું છે ટાણું - એળે ના જવા દઈશ....
હોવ હોવ....એળે ના જવા દઈશ.....ઘેલા જીવ અંતે ઘણો પસ્તાઈશ
દુર્લભ દેહ આ પડી રે જાશે - ખરાબ ખાણું ના ખાઇશ.......
હોવ હોવ....ખરાબ ખાણું ના ખાઇશ....ઘેલા જીવ અંતે ઘણો પસ્તાઈશ
હું હું કરતો શાને હુંકે છે - કાયા તો રહેવાની નહીં......
હોવ હોવ....કાયા તો રહેવાની નહીં....ઘેલા જીવ અંતે ઘણો પસ્તાઈશ
આજ કાલ કરતાં ઉંમર ખોઈ - કરીના કાંઈ કમાઈ.....
હોવ હોવ....કરીના કાંઈ કમાઈ.....ઘેલા જીવ અંતે ઘણો પસ્તાઈશ
કહે ચુંથારામ હરિ ના ભજીયા - હાથમાંથી બાજી ગઈ.....
હોવ હોવ હાથમાંથી બાજી ગઈ.....ઘેલા જીવ અંતે ઘણો પસ્તાઈશ
(રાગ: ગાયો ચારીને વહેલા આવજ્યો રે....)
વિચારમાં વહી જાશે જવાની - આવેલો અવસર જાય.......
હોવ હોવ.....આવેલો અવસર જાય....જીવ તારી અંતે ફજેતી થાય
સતસંગ વિના ગોથાં રે ખાધાં - આવરદા એળે જાય......
હોવ હોવ..... આવરદા એળે જાય....જીવ તારી અંતે ફજેતી થાય
મૂઢ માટીનો પામર પ્રાણી - અજ્ઞાને માટી મુંજાય.........
હોવ હોવ....અજ્ઞાને માટી મુંજાય.....જીવ તારી અંતે ફજેતી થાય
ગુરુ પ્રતાપે દાસ ચુંથા રે બોલ્યા - ગુરુજી ઉતારે ભવ પાર......
હોવ હોવ......ગુરુજી ઉતારે ભવ પાર.....જીવ તારી અંતે ફજેતી થાય
(રાગ: રાણા રાવણજી રામની સાથે રઢ નવ કીજીએ)
જીવ રાણાજી, મનુષ્ય જનમ મળીયો મોંઘા મુલનો
એક ઘડી તારી લાખેણી વહી જાય છે...જીવ રાણાજી....
તું તો વિષય વનમાં ભૂલો પડ્યો
તારો અવસર એળે જાય વહ્યો...જીવ રાણાજી....
બળ જોબન વીત્યું, વૃદ્ધ થયો
તોય પ્રભુ ભજનમાં પાછો રહ્યો...જીવ રાણાજી....
તું તો અવળા પંથે ચઢી ગયો
તારો મૂળ મારગ તને ના જડ્યો...જીવ રાણાજી....
આતો દેહ દરવાજો મુક્તિનો
તેને શોધી શોધીને ભવ તારો...જીવ રાણાજી....
દાસ ચુંથાના સ્વામીને રટજ્યો
તારો પોકાર સુણીને પ્રભુ પ્રગટ થશે...જીવ રાણાજી....
(રાગ: તમે મારા મન લક્ષ્મણા ભાઈ રે ઘડી ન રાખ્યો રામ રે)
સંસાર સાગર મહાજળ ભરીયો - માયાનાં મોજાં અપાર
તૃષ્ણાની લહેરો તાણી તાણી જાય છે - એક નામનો આધાર રે
તમે મારે મન વસિયા મોરારી - તારોને ભવજળ પાર
માયા બાંધે જકડી બંધાયો - ફાંફા મારું રે અપાર
આશાની ઘૂમરી વિષયની ભમરી - ઊંડે લઇ જાય અપાર
માં બડાઈ મોટેરો મગર - ડાચું ફાડી ખાવા ધાય
કીર્તિ જળકૂકડી ચાંચો મારી ભાગે - વારે ધાવો રે બ્રિજરાજ રે
નામ સ્મરણ રૂપી નાવ બનવી - તરવાને ભીડી રે હામ
ખેવટિયા થઇ આવો રે રણછોડજી - ચુંથારામ પોકારે વારંવાર
તમે મારે મન વસિયા મોરારી - તારોને ભવજળ પાર
(રાગ: વનડાવનની કુંજ ગલીમાં કેશર વર્ણા ઝાડ છે)
ભવજળ તરવા ઉમંગે હરિ ભજીયે મારા પ્રેમીઓ
વિષય સુખમાં રચ્યા પચ્યા શીદ રહીએ રે સોહાગી મનવા
મોંઘો મનુષ્યનો જનમ ફરી ફરી નહીં પામીએ
સંતસમાગમ દેવોને દુર્લભ કોડે કોડે કીજીયે
ભજન ભુલાવે એવાનો સંગ તજીયે રે સોહાગી મનવા
મોંઘો મનુષ્યનો જનમ ફરી ફરી નહીં પામીએ
વણમતિયા દુનિયાને વાદે ફોગટ ફેરા શીદ ફરીએ
હરિ ભજન કરી જન્મ સફળ કરી લઈએ રે સોહાગી મનવા
મોંઘો મનુષ્યનો જનમ ફરી ફરી નહીં પામીએ
રૂડું કરતાં કુડું કહે તેવા દુરીજનીયાંથી શીદ ડરીએ
અંતરમાં સમરિએ સુંદર શ્યામ રે સોહાગી માનવા
મોંઘો મનુષ્યનો જનમ ફરી ફરી નહીં પામીએ
કર જોડીને કહે છે ચુંથારામ સમરો સીતારામ ને
પલઘડી ના રાખો ન્યારા નાથ રે સોહાગી માનવા
મોંઘો મનુષ્યનો જનમ ફરી ફરી નહીં પામીએ
(રાગ: કઢૈયામાં શેવો ઓસાવી .......)
ગોથાં ખાધાં રે ગણા ભવનાં ચિંતાને ડુંગર જઈ ચઢ્યો રે
ભાન ભૂલ્યો કે હું કોણ ભજન વિના ભાવ ભટક્યો રે
જાળવી જાણી નહિ જાત કલેશ દુર નવ કર્યો રે
કાયા દમી ને કલેશ વહોરીયો સમજણ તો દુર રહી રે
ઝીણાં ઝીણાં જીવડાંને જાળવે કહેશે કે કલ્યાણ કરીએ રે
તીર તાકે માણસનાં તુંબડાં ઈર્ષા અગ્નિ ઝળહળે રે
ગળાં રહેશીને ભેગું કરીયું ના ખર્ચે ના વાપરે રે
પાપનો બાંધીને બાચકો નર્ક પંથે જઈ રહ્યો રે
પરપંચે પટલાઈ ડોળવા ઊંધું બોલે જાણી જોઈને રે
લાંચો ખાધના લાલચુ ચોરાશીમાં ડૂબી મરે રે
હરિનું ભજન કરી હારિયો કહેશે કે નવરાશ નથી રે
રખડવું રઝળવું ગામમાં ઉંમર આખી ખોઈ નાખી રે
ઠઠ્ઠા બાજીમાં છે ઠાવકા બહેકેલા બોલે તાણી તાણી રે
કહે ચુંથારામ શી ગત થશે લેવાશે લેખાં પળપળનાં રે
(રાગ: શેરી વળાવી સજ કરાવું ઘેર આવો ને)
સંત શરણે જઈ નિર્મળ સંત બની જઈએ રે
મૂરખ લોકડિયાંનાં મહેણાં સુણી ન સુખી થઈએ રે - સંત શરણે....
હરી રીઝવવા કૃષ્ણ ભજન રૂડી કહેણી રે
કહેણી કથીયે એવી હૃદયમાં રાખો રહેણી રે - સંત શરણે.....
શોક સંશય ઉપાધી ટાળી જગ આશરે
દયાળુ ગંભીર બનીને પ્રભુના દાસ રે - સંત શરણે....
વેદ મર્યાદા નીતિ રીતી ગણી વ્હાલી રે
હરી ભક્તિ વિના પળ એક જાય ના ખાલી રે - સંત શરણે.....
પ્રભુમાં ભાન ભૂલી ઘેલી બની મતવાલી રે
તે તો ઓળખનારા ઓળખે પ્રભુની પ્રીત પ્યારી રે - સંત શરણે......
લોઢું ને ચુંબક જેમ એક મેક થાય તેમ ભાળીએ રે
તન મન ધન સોંપી દઈએ હરીના કહેવાઈએ રે - સંત શરણે.....
એક ચિત્તથી હરી ભજીએ દુર્જન સંગ તજીયે રે
કહે ચુંથા મુક્તિની માર્ગ સફળ કરી લઇએ રે - સંત શરણે....
(રાગ: હાટાં બજારો વચ્ચે નીકળ્યો રે ઉભો ઉભો)
મારું મારું કરતો મૂરખ ઠામ ઠરી નવ બેઠો રે જગ મેળામાં
સત સંગતમાં ભાવ ના રાખ્યો પાપ સભામાં પેઠો રે જગ મેળામાં
થોડું જીવતર આશા લાંબી આતે કૌતુક કેવું રે જગ મેળામાં
માથા ઉપર મોત ભમે છે જેમ તેતર ઉપર બાજ રે જગ મેળામાં
કીડા વાળું કુતરું જેમ દોડે જપે નહિ તે જરીયે રે જગ મેળામાં
વિષય વારો વલખાં કરે ડૂબ્યો દુઃખના દરિયે રે જગ મેળામાં
માયા નશો કેફ ચડાવી છાતી કાઢી બોલે રે જગ મેળામાં
ઝડપ કરીને કાળે પકડ્યો બાંધી ઢસડી દોરે રે જગ મેળામાં
ભીંડો જોને ફૂલ્યો ફાલ્યો વિલાઈ જાશે વહેલો રે જગ મેળામાં
મૃગજળ દેખી મોહ્યો પ્રાણી ચુંથા શીખ ના માની રે જગ મેળામાં
(રાગ: પેલો સામે ઉભો કદમ ડાળને છાંયડે રે મનહર મોતી)
હરી રસ મોંઘા મુલનો જેણે પીધો તે નર પાય રે - રામ ભજીલ્યો
શિર સાટે એ પીજીએ બને કંચન સરખી કાય રે - રામ ભજીલ્યો
નિર્મળ પાણી નદી તણા પણ નમીએ તો જ પીવાય - રામ ભજીલ્યો
નીચે નમ્યા વિના ના મળે કાંઈ તરસે જીવડો જાય - રામ ભજીલ્યો
હરીના જન જ્યાં સામા મળે ત્યાં નમીએ ચરણની માંય રે - રામ ભજીલ્યો
સંતપુરુષની કૃપા હોય તે હરીરસ પામીએ ત્યાંય રે - રામ ભજીલ્યો
પ્રેમભક્તિથી નામ જ રટીએ ભવસાગર તરી જઈએ રે - રામ ભજીલ્યો
ચુંથા હરીરસ પીધો જેણે જન્મ મરણ નવ હોય રે - રામ ભજીલ્યો
(રાગ: લીમડે ઝાઝી લીંબોડી)
આવો અવસર ફરી નહીં આવે રે મન કરજે વિચાર
પ્રભુ નામ રટણ જે કર્શેકારશે રે તેનો બેડો પાર
આવ્યા ક્યાંથી ને ક્યાં જાવું રે તેનો કરજે વિચાર
સ્થિર ઠેકાણે થઈ ઠરવું રે - નવ પાછો પગ લગાર
હરી નામ વિના નર સુતકી રે - શુદ્ધ કડી નવ થાય
પાપી પણ પ્રભુ નામથી રે - સહેજે પાવન થાય
ચુંથારામ પ્રેમ નગરમાં મહાલે રે - આનંદ લીલા લહેર
હરી નામ સ્મરણમાં લોટે રે - હરખે આનંદ ભેર
(રાગ: દિવાળી દિવાળી કે આજ મારે દિવાળી રે)
રંગતાળી રંગતાળી વાલમડાની રંગતાળી રે
મારે પૂર્વની પ્રીત ઘણી જાગી વાલમડાની રંગતાળી રે
મન રૂપી ઘોડીલાને ચિત્ત રૂપી ચાબુક
તાણી તાણી લાવું વાળી વાલમડાની રંગતાળી રે
દયાજીની રેતમાં ને ક્ષમાજીના ખેતમાં
ફેરવી ભણાવી ચાલ સારી વાલમડાની રંગતાળી રે
જ્ઞાન રૂપી ઘાસ વૈરાગ્ય રૂપી દાણો
શાંતિ સાંકળ બાંધનારી વાલમડાની રંગતાળી રે
નીરમાન નીર જીન ઝરણા ઉદારતા
શમદમ પેંગડે સવારી વાલમડાની રંગતાળી રે
ચુંથારામ નામની નોબતો બાજે
ઊર્મિની નાયિકા નાચડી વાલમડાની રંગતાળી રે
ભજન કરલે, ભજન કરલે, ભજન કરલે ભાઈ રે - આ રે સંસારમાં
માતા-પિતા તેરે, કુટુંબ કબીલા સાથ ન આવે કોઈ રે
પલ પલ છીન-છીન આયુષ્ય જાય છે
કરીલે કાંઈ કમાઈ રે - ભજ કરલે .........
સુતવિત દારા, મિત્ર પ્યારા
સ્વાર્થની સગાઇ રે - ભજન કરલે.......
ધન જોબનને માલ ખજાના
કુછ ન આવે તેરે સાથ રે - ભજન કરલે
રામ નામની બંધો ગાંસડી
ચુંથારામ લઇ જાઓ સંગાથ રે - ભજન કરલે
(રાગ: શામળા સુકાની થઈને સંભાળ નૈયા ભવદરિયે ડૂબતી)
પ્રાણીયા હરખે પ્રભુને સંભાળ (૨) સંસાર આળપંપાળ છે
એક જ સાચો પ્રભુનો આધાર (૨) સંસાર આળપંપાળ છે
કાયાનો ઘડનાર કાયાનો પાળનાર
અંતરનો જાણનાર મનડાનો વારનાર
તનમાં વ્યાપી રહ્યો કિરતાર (૨) સંસાર આળપંપાળ છે
પ્રભુમાં પ્રીત એ મુક્તિનું દ્વાર છે
સ્વપ્ના જેવો આ જુઠો સંસાર છે
વા'લા પ્રભુમાં ચિતડાને વાળ (૨) સંસાર આળપંપાળ છે
એ જ પ્રભુ શ્યામસુંદિર એ જ સુખધાર છે
એ જ પ્રેમી ભક્તોને ઠરવાનું ઠામ છે
ચુંથારામ અખંડ સુખનું ધામ (૨) સંસાર આળપંપાળ છે
(રાગ: ગીરીધારને મન ભાવી રાણાજી...)
રામ રતનધન પાયો ગુરુજી મેં તો રામ રતનધન પાયો
રામનામમાં મારી લાગણી જોડણી
શામળામાં સુરતા ઠહેરાણી ગુરુજી મેં તો રામ રતનધન પાયો
રામનું નામ મારે હૈયે વસ્યું છે
કોટી તીરથ કોટી કાશી ગુરુજી મેં તો રામ રતનધન પાયો
દાસ ચુંથાનો સ્વામી શામળીયો
સાચી પ્રીતિથી મળવા વાળો ગુરુજી મેં તો રામ રતનધન પાયો
(રાગ: ગાંડું ગોતર વહોર્યું રે જીવાભાઈ વીરા)
સંત સમાગમ કરીએ રે મુકીને વાતો
અહંતા મમતા તજીએ રે મુકીને વાતો
લક્ષ્મીવરને વરીએ રે મુકીને વાતો
સંતો દેખી નમીએ રે મુકીને વાતો
પરમારથ કાંઈ કરીએ રે મુકીને વાતો
જ્ઞાન ગંગામાં નાહીએ રે મુકીને વાતો
સદગુરુ સંગે રહીએ રે મુકીને વાતો
ચુંથા ચિત્તમાં ધરીએ રે મુકીને વાતો
(રાગ: હંસા નેણ ઠરે ને નાભી હસે)
નુરતા સુરતા સખી બંને બેનડી
હરખે ખેલી રહી નાટા રંગ અમરવરને ભેટવા
નિર્વાણીના નેજા ફરકતા
સૂક્ષ્મણા શાંતિ પથારાવે અમરવરને ભેટવા
પાન-અપાનની ગતિ ધીમી પડી
ત્રિકુટીના તાળાં ખુલી જાય રે અમરવરને ભેટવા
છતા દેહે વિદેહીપણું દાખવે
ચુંથારામ ગુરુગમથી સમજાય રે અમરવરને ભેટવા
