(રાગ: ધનુ ખરા બપોરે ધનુ માંયરામાં)
મારું મન રામ રટણ લાગ્યું મનજી બીજું નહીં ગમે
આ સંસાર બન્યો છે ઝેરી મનજી બીજું નહીં ગમે
વ્હાલું દેખાય છે વેરી મનજી લાગી ભજનની લ્હેરી મનજી બુજુ નહીં ગમે
ભમતા વિચારો ભેગા કીધા શ્યામ શરણાં બાંધી દીધાં
હરિ સન્મુખ મારગ લીધા મનજી બીજું નહીં ગમે
જેને જગત કહે છે સારી તે લાગે સૌ ખારું ખારું
મારે રામ ભજન મન પ્યારું મનજી બીજું નહીં ગમે
ખોટ પડી ખાતામાં ઝાઝી તેથી અંતર ઉઠ્યું દાઝી
ચુંથારામ ભજું થઇ રાજી રાજી મનજી બીજું નહીં ગમે
(રાગ: હું તો છાણા વીણવા ગઇતી)
મને કેમ વિસારો નાથ વિચારો અવસર ચાલ્યો જાયે
ખરો ખોટો પણ દાસ તમારો હું છું દિન દયાળ
વિશ્વપતિ વગદાં ના વીણાવો રામ થાજ્યો રખવાળ
છોળું કછોળું થાય કદી નહીં માત-પિતાથી થવાય
ભૂંડો થયો ભૂલ ખાધી ખરી મેં તુજથી કેમ થવાય
વિઠ્ઠલા વેગે કરજયો સહાય
પતિતપાવન દીનદયાળ બિરુદ તારું ગવાય
બાનું સુણી તુજ બારણે બાળક આવ્યો હરિ ન હઠાય
વિઠ્ઠલા વેગે કરજો સહાય
દેવ દયાધન બીજું નાં માંગું બાનાની પત રાખ
દાસ ચુંથા પર દયા કરી રામજી કૃપા દ્રષ્ટિ નાખ
વિઠ્ઠલા વેગે કરજ્યો સહાય
(રાગ: વીંછી ચઢ્યો રે કમાડ)
મનજી માન મૂકીને માન દિવસ વહી જાય છે રે
અથડાય છે અંધારે સત્ય માન દિવસ વહી જાય છે રે
જો જે જન્મ ગયો બધો હારી - હાથે કરીને કરી ખુંવારી
તારી કાળે કરી તૈયારી દિવસ વહી જાય છે રે
વિષય ઝેર હળાહળ પીધું - હરિ રસ અમૃત ઢોળી દીધું
હેતે હરિ સ્મરણ નવ કીધું દિવસ વહી જાય છે રે
બચપણ અણસમજણમાં ગાળ્યું - જોબન ભેરુ સંગ ગાળ્યું
આખી ઉંમર એળે ગાળી દિવસ વહી જાય છે રે
વચલી વાય ધન અર્થે ગાળી ઘડપણમાં મતી થઇ દુઃખકારી
અંતે હારી મોઢું વાળ્યું દિવસ વહી જાય છે રે
ઘડપણે દિકરાના દિકરા રમાડે - અપમાન સાંખે ને લાડ લડાવે
હજીએ સમજણ કાંઈ નાં આવે દિવસ વહી જાય છે રે
મનવા મોહ મદ મમ્મત મેલી કરુણારૂ પ્રભુ કરીલ્યો બેલી
ચુંથા આ તક છે હવે છેલ્લી દિવસ વહી જાય છે રે
(રાગ: મારા દિલડામાં વસિયા સુંદીર શ્યામ મારે....)
મનજી એવા તે દિન ક્યારે દેખીશું?
ઠરશું ઠામે વરીશું દિન દયાળ મનજી એવા તે દિન ક્યારે દેખીશું?
જગત મૃગજળ મિથ્યા કરી માનીશું
ફરીશું જાણી જુઠ્ઠી જગ જંજાળ - મનજી એવા તે દિન ક્યારે દેખીશું?
લાભ હાની સમાન ગણી રાચીશું
મમતા મુકીશું મનથી થાશું અસંગ - મનજી એવા તે દિન ક્યારે દેખીશું?
હરિગુરું સંત ચરણમાં રહેશું સ્નેહથી
જ્યાં ત્યાં સતપુરુષનો કરશું સંગ - મનજી એવા તે દિન ક્યારે દેખીશું?
અસંત મટીને સંત સ્વભાવ થઇ રહે
રમશે મનડું તે શ્યામ રંગના દાવ - મનજી એવા તે દિન ક્યારે દેખીશું?
કઠણ વચન કહેવાની રીતી છોડીશું
કડવી વાણી સાંભરશું ધરી પ્યાર - મનજી એવા તે દિન ક્યારે દેખીશું?
માન ત્યજી અપમાનો ખમવા દોડીશું
અપરાધી જનનો માનીશું આભાર - મનજી એવા તે દિન ક્યારે દેખીશું?
ગુણ અવગુણ સરખા ગની માનીશું
છૂટી જાશે દેહ તણું અભિમાન - મનજી એવા તે દિન ક્યારે દેખીશું?
મિત્ર શત્રુમાં સમદ્રષ્ટિ ધારીશું
ધરશું ચુંથા શ્રી રામ તમારું ધ્યાન - મનજી એવા તે દિન ક્યારે દેખીશું?
(રાગ: થઇ પ્રેમવશ પાતળીયા)
કર મન જોર હરિ ભજવામાં
ચેત ચેત દુર્ગુણ તાજવામાં...કર મન જોર હરિ ભજવામાં
ધારો હિંમત હરિ જપવામાં
લલકારી ભજન ગાવામાં....કર મન જોર હરિ ભજવામાં
ડોળ દેખાડી દંભી થા મા
એકડા વિના મીંડાં નકામાં...કર મન જોર હરિ ભજવામાં
મન ઘોડાને રાખો વશમાં
શાને જાઓ ડરી સતસંગમાં.....કર મન જોર હરિ ભજવામાં
ફોગટ ફંદ કરી ફસી જા મા
ઝીલી સતની દોરી પડી જા મા....કર મન જોર હરિ ભજવામાં
ભાન ભૂલોને જુઠ્ઠા હરિરસમાં
રસ રેલાવો પ્રભુ નામ ધૂનમાં.....કર મન જોર હરિ ભજવામાં
પ્રેમ ભાવ ખરીદ્યો દિલમાં
ચુંથારામ હરિકૃષ્ણ શરણમાં....કર મન જોર હરિ ભજવામાં
(રાગ: વાડીમાં રેલા રેલ રીંગણું ચોરી ગઈ)
જગત બગીચની માંય - સુખદુઃખ કાયમ નહીં
ભજતો નથી ભગવાન - વેળા ત્ગો ઘટતી ગઈ
ગર્ભે નવ માસ જઈ - લટક્યો ઊંધો જ થઇ
તે દુઃખ ભૂલ્યો નાદાન - સુખદુઃખ કાયમ નહીં
હરિજન જોઇને હસ્યો - સ્થાવરમાં ખુબ ધસ્યો
સાંજ સવારની માંય - સુખદુઃખ કાયમ નહીં
નરદેહ મોંઘો જ મોતી - દળે શું ઘંટીમાં રેતી
કાચ સાટે પારસ જાણ - સુખદુઃખ કાયમ નહીં
અનમોલ રતન ગુમાવ્યું - શંખલાથી મન મનાવ્યું
ચુંથારામને તું ખોળ - સુખદુઃખ કાયમ નહીં
(રાગ: મનોડીને લ્હેરું લાગ્યું)
જાગોને જંજાળી જીવડા
હેત હરિથી લાવો રે મોતનાં નગારાં વાગ્યાં
દેહ ઘર માન્યાં મારાં
માયામાં ભરમાયા રે મોતનાં નગારાં વાગ્યાં
ભ્રમણામાં દુખ પામ્યો
ઝાઝો ભાર જામ્યો રે મોતનાં નગારાં વાગ્યાં
વાતો કરતો મોટી મોટી
પકડી વાત ખોટી રે મોતનાં નગારાં વાગ્યાં
અનેક મેં જન્મો લોધા
અવળા કરી દીધા રે મોતનાં નગારાં વાગ્યાં
સુખ ના દીઠયું એક ઘડી
આયુષ દોરી તૂટી રે મોતનાં નગારાં વાગ્યાં
ભવની ભૂલવણી ભારી
ડુંલ્યો શોક આરે રે મોતનાં નગારાં વાગ્યાં
ચુંથારામ પ્રભુ છો બેલી
સંભાળ લેજ્યો વહેલી રે મોતનાં નગારાં વાગ્યાં
(રાગ: જીવલડા ચડતી પડતી આવે જગમાં જીવન ઝોલા ખાય)
જીવલડા રમત ન્યારી રમનારો ઘટ ઘટમાં વાસિયો કિરતાર
જીવલડા દાસના દુઃખ હરનારો ઘટ ઘટમાં વાસિયો કિરતાર
ભક્તના કઠણ વચનો ખમતો - સગુણ થઈ ભક્તોની રચના કરતો
દુષ્ટને દંડ દઈ દમનાર ઘટ ઘટમાં વાસિયો કિરતાર
ભક્તની સંગે નિશદિન ફરતો - મોટપ મેલીને સંચરતો
ક્ષમા ધરી શાંતિનો દેનાર ઘટ ઘટમાં વાસિયો કિરતાર
જ્યાં ત્યાં જીવની પાસે ઊભો - દ્રશ્ય ટગ ટગ જોઈ રહ્યો સિદ્ધો
ભક્તિ ભાવ ભારી ધસનાર ઘટ ઘટમાં વાસિયો કિરતાર
કર્મ કરાવી કસોટી કરતો - નિજ જનને કસી કસી શુદ્ધ કરતો
પ્રીતિ પ્રેમ તણો પીનાર ઘટ ઘટમાં વાસિયો કિરતાર
વિષય રૂપી વ્હાલને હરિવર હરતા - ગરુડ રૂપ ધરી ગ્રાસ જ કરતા
ચુંથારામ વિઘ્ન હરનાર ઘટ ઘટમાં વાસિયો કિરતાર
(રાગ: મોજોમાં રહેજ્યો રઈવર મોજોમાં રહેજ્યો)
ચિંતા શીદ કરીએ સંતો ચિંતા શીદ કરીએ
સંચિતનાં સુખદુઃખ સાંખી લઈએ વૈરાગી સંતો ચિંતા શીદ કરીએ
દૈવ ગતિની રીતો દેવો ના જાણે
મનડાની વિટંબણાઓ ત્યજી વૈરાગી સંતો ચિંતા શીદ કરીએ
સુખ સંસારમાં હોય તો બીજી શી ગરજો
મિથ્યા સમજીને અલગ રહીએ વૈરાગી સંતો ચિંતા શીદ કરીએ
ઈશ્વરની આજ્ઞા સમજી સુખદુઃખને સહીએ
લાભ હાનિનો વિચારના કરીએ વૈરાગી સંતો ચિંતા શીદ કરીએ
અખંડ આનંદ મચી સંતોષે રહેજો
નામ નાણાની ભરતી કરીએ વૈરાગી સંતો ચિંતા શીદ કરીએ
ઝાંખી પ્રભુની થવા ભાવનાઓ કરજો
ચુંથા આપે ઉદ્ધાર કરીએ વૈરાગી સંતો ચિંતા શીદ કરીએ
(રાગ: ઝાઝું નશીબ હવે જાગ્યું જી હા બરાબર)
ગર્ભમાં કોલ કરી આવ્યો હો જીવ મારા
વૃથા જનમ ગુમાવ્યો હો જીવ મારા
હરિ હરિ કૃષ્ણ કરીલે - લેશ ન કર મનથી પ્યારા
અપરાધો દુર કરે તારા હો જીવ મારા
ખરે ટાણે કામ આવે - બગડ્યાની એ છે બુટ્ટી
જશે જનમ મરણ તૂટી હો જીવ મારા
ભક્તિ પ્રેમે કરતાં - અંતરમાં આવી વસશે
અવગુણો આઘા પાછા ખસશે હો જીવ મારા
ઈશ્વરની ઓળખાણ કરી - વરીલેને શ્યામ હરિ
પાછી આવેના જંજાળ ફરી હો જીવ મારા
ચુંથા સુખ ધામ નામ રામનું રટણ કરીલે પ્યારું
મોક્ષ ગતિ રામનામ પ્યારું હો જીવ મારા
(રાગ: બેનડી તને વારતી વીરા સાંઢીયો વાળીશ નહીં)
શાંત બની સમજ મનજી જ્યાં ત્યાં ભટકીશ નહિ
આજ કાલ વાતો કરતાં - આવી જશે આણું - મનજી જ્યાં ત્યાં ભટકીશ નહીં
ભર્યું રહેશે ભાણું મનજી જ્યાં ત્યાં ભટકીશ નહીં
કોઠારો ઠાંસી ભર્યા પણ તળીએ છે કાણું - મનજી જ્યાં ત્યાં ભટકીશ નહીં
મોહની માયાનું માણું - મનજી જ્યાં ત્યાં ભટકીશ નહીં
ભર્યું નથી કોઈએ કદી એ તું ભરવા મિથ્યા પામે - મનજી જ્યાં ત્યાં ભટકીશ નહીં
જાગીને જો જમનું થાણું - મનજી જ્યાં ત્યાં ભટકીશ નહીં
આવો રૂડો અવસર આવ્યો તોય ઘડી ના થોભાણું - મનજી જ્યાં ત્યાં ભટકીશ નહીં
મૂળ જો તારું ખોદાણું - મનજી જ્યાં ત્યાં ભટકીશ નહીં
ઝાડ ઊભું ટકશે નહીં જોને બધું મૂળ ધોવાણું - મનજી જ્યાં ત્યાં ભટકીશ નહીં
ચુંથા જો વાણું વાયુ - મનજી જ્યાં ત્યાં ભટકીશ નહીં
(રાગ: બેનડી તને વારતી વીરા સાંઢીયો વાળીશ નહીં)
બુદ્ધિ તને વારતી મનજી - પાપમાં પડીશ નહીં
મુસાફરી કીધી જાજી - ખાધી લુખી પાખી ભાજી
સતસંગે રામ રાજી - મનજી પાપમાં પડીશ નહીં
ભવ તરવા પુલ સારી - નામની બનેલ ભારી
લાગ મળ્યો સુખકારી - પાપમાં પડીશ નહીં
પંથ છે પવિત્ર પૂરો - ચાલનારો થાય શૂરો
રાખે રહી જાતો અધુરો - પાપમાં પડીશ નહીં
ચુંથા પ્રભુની પ્રીતે - પહોંચનારો જગ જીતે
રામ સ્મરણ કરતાં પ્રીતે - પાપમાં પડીશ નહીં
(રાગ: જુવાનીનું લટકું આવ્યું છે દા'ડા ચાર)
મારું કહ્યું માન મનજી મારું કહ્યું માન
તારું ચાલે નહીં તોફાન મનજી મારું કહ્યું માન
સંસાર સંબંધ તારો સ્વપ્ન સમાન
પ્રપંચની જાળ રચી તેમાં ભૂલ્યો ભાન મનજી મારું કહ્યું માન
માતા-પિતા સુતદારા બહેની વીર સુજાણ
નારી જાણે મુજ સ્વામી મતલબનું ધ્યાન મનજી મારું કહ્યું માન
આશારૂપી દોરી લાલચ ફાંસી જાણ
અંત સુધી વળગી રહ્યો મૂકી દે ગુલતાન મનજી મારું કહ્યું માન
રામ રટણ કરી ચઢીએ સોપાન
ચુંથા કૃષ્ણ ચરણ રાખો ધ્યાન મનજી મારું કહ્યું માન
(રાગ: શ્રીનાથજી તે છેલમાં બિરાજતા જો)
સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
ફોગટબાજી સંસારના સુખડાંજો સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
જેવું ઝાકરનું નીર મોતી ઝળહળે રે
તે તો વણસી જાશે પળવારમાં - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
જેવી ગેડ્યાંની રેટ ઘટમાળ છે રે
એક ભરાય એક ખાલી થાય છે - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
એક અવતરે એક મટી જાય છે રે
એવું સમજી કપટ છળ છોડીયે - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
પુણ્ય પાપનો જવાબ ખાતું ખોલશે રે
જયારે જમના કીંકરો આવી ઝાલશે - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
મિથ્યા મમ્મત કર્યે શું થાય છે રે
હરિના હુકમ વિના તરણું હાલે નહીં - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
જેમ અંજલિનું જળ વહ્યું જાય છે રે
એની પેરે આવરદા ઘટી જાય છે - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
તજી ગર્વ ગોવિંદ ગુણ ગાઈએ રે
ચુંથા હરિ ભજી પાર પામીએ - સુણો સહેલી વાત સતસંગની રે
(રાગ: ફૂલ ભર્યો વિંજણો ને બેનને શિર ધર્યો)
માનસરોવર મોંઘા મોતી રે - હંસલા હોય તો મોતી રે ચુગેને
હંસલા હોય તો મોતી રે ચુગે ને બગલા બેઠા કાદવ ડોળે રે
દૂધને પાણી જુદા રે પાડીને - મોંઘા રે મોતી હંસા ચારે રે - માનસરોવર.....
ગુણ અવગુણનો ભેદ જડે નહીં ને બગલા ભૂંડા લાજી મરે રે - માનસરોવર.....
મરજીવા તો મોતી રે ચુગે ને કાયર મારશે તરફડી રે - માનસરોવર....
ચુંથા સાચા સંત સોહાગી ને મુક્તફળના તે અધિકારી રે - માનસરોવર.....
(રાગ: ગાયો ચારીને વહેલા આવજ્યો રે....)
મનુષ્ય જનમનુ માળિયું છે ટાણું - એળે ના જવા દઈશ....
હોવ હોવ....એળે ના જવા દઈશ.....ઘેલા જીવ અંતે ઘણો પસ્તાઈશ
દુર્લભ દેહ આ પડી રે જાશે - ખરાબ ખાણું ના ખાઇશ.......
હોવ હોવ....ખરાબ ખાણું ના ખાઇશ....ઘેલા જીવ અંતે ઘણો પસ્તાઈશ
હું હું કરતો શાને હુંકે છે - કાયા તો રહેવાની નહીં......
હોવ હોવ....કાયા તો રહેવાની નહીં....ઘેલા જીવ અંતે ઘણો પસ્તાઈશ
આજ કાલ કરતાં ઉંમર ખોઈ - કરીના કાંઈ કમાઈ.....
હોવ હોવ....કરીના કાંઈ કમાઈ.....ઘેલા જીવ અંતે ઘણો પસ્તાઈશ
કહે ચુંથારામ હરિ ના ભજીયા - હાથમાંથી બાજી ગઈ.....
હોવ હોવ હાથમાંથી બાજી ગઈ.....ઘેલા જીવ અંતે ઘણો પસ્તાઈશ
(રાગ: ગાયો ચારીને વહેલા આવજ્યો રે....)
વિચારમાં વહી જાશે જવાની - આવેલો અવસર જાય.......
હોવ હોવ.....આવેલો અવસર જાય....જીવ તારી અંતે ફજેતી થાય
સતસંગ વિના ગોથાં રે ખાધાં - આવરદા એળે જાય......
હોવ હોવ..... આવરદા એળે જાય....જીવ તારી અંતે ફજેતી થાય
મૂઢ માટીનો પામર પ્રાણી - અજ્ઞાને માટી મુંજાય.........
હોવ હોવ....અજ્ઞાને માટી મુંજાય.....જીવ તારી અંતે ફજેતી થાય
ગુરુ પ્રતાપે દાસ ચુંથા રે બોલ્યા - ગુરુજી ઉતારે ભવ પાર......
હોવ હોવ......ગુરુજી ઉતારે ભવ પાર.....જીવ તારી અંતે ફજેતી થાય
(રાગ: રાણા રાવણજી રામની સાથે રઢ નવ કીજીએ)
જીવ રાણાજી, મનુષ્ય જનમ મળીયો મોંઘા મુલનો
એક ઘડી તારી લાખેણી વહી જાય છે...જીવ રાણાજી....
તું તો વિષય વનમાં ભૂલો પડ્યો
તારો અવસર એળે જાય વહ્યો...જીવ રાણાજી....
બળ જોબન વીત્યું, વૃદ્ધ થયો
તોય પ્રભુ ભજનમાં પાછો રહ્યો...જીવ રાણાજી....
તું તો અવળા પંથે ચઢી ગયો
તારો મૂળ મારગ તને ના જડ્યો...જીવ રાણાજી....
આતો દેહ દરવાજો મુક્તિનો
તેને શોધી શોધીને ભવ તારો...જીવ રાણાજી....
દાસ ચુંથાના સ્વામીને રટજ્યો
તારો પોકાર સુણીને પ્રભુ પ્રગટ થશે...જીવ રાણાજી....
(રાગ: તમે મારા મન લક્ષ્મણા ભાઈ રે ઘડી ન રાખ્યો રામ રે)
સંસાર સાગર મહાજળ ભરીયો - માયાનાં મોજાં અપાર
તૃષ્ણાની લહેરો તાણી તાણી જાય છે - એક નામનો આધાર રે
તમે મારે મન વસિયા મોરારી - તારોને ભવજળ પાર
માયા બાંધે જકડી બંધાયો - ફાંફા મારું રે અપાર
આશાની ઘૂમરી વિષયની ભમરી - ઊંડે લઇ જાય અપાર
માં બડાઈ મોટેરો મગર - ડાચું ફાડી ખાવા ધાય
કીર્તિ જળકૂકડી ચાંચો મારી ભાગે - વારે ધાવો રે બ્રિજરાજ રે
નામ સ્મરણ રૂપી નાવ બનવી - તરવાને ભીડી રે હામ
ખેવટિયા થઇ આવો રે રણછોડજી - ચુંથારામ પોકારે વારંવાર
તમે મારે મન વસિયા મોરારી - તારોને ભવજળ પાર
(રાગ: વનડાવનની કુંજ ગલીમાં કેશર વર્ણા ઝાડ છે)
ભવજળ તરવા ઉમંગે હરિ ભજીયે મારા પ્રેમીઓ
વિષય સુખમાં રચ્યા પચ્યા શીદ રહીએ રે સોહાગી મનવા
મોંઘો મનુષ્યનો જનમ ફરી ફરી નહીં પામીએ
સંતસમાગમ દેવોને દુર્લભ કોડે કોડે કીજીયે
ભજન ભુલાવે એવાનો સંગ તજીયે રે સોહાગી મનવા
મોંઘો મનુષ્યનો જનમ ફરી ફરી નહીં પામીએ
વણમતિયા દુનિયાને વાદે ફોગટ ફેરા શીદ ફરીએ
હરિ ભજન કરી જન્મ સફળ કરી લઈએ રે સોહાગી મનવા
મોંઘો મનુષ્યનો જનમ ફરી ફરી નહીં પામીએ
રૂડું કરતાં કુડું કહે તેવા દુરીજનીયાંથી શીદ ડરીએ
અંતરમાં સમરિએ સુંદર શ્યામ રે સોહાગી માનવા
મોંઘો મનુષ્યનો જનમ ફરી ફરી નહીં પામીએ
કર જોડીને કહે છે ચુંથારામ સમરો સીતારામ ને
પલઘડી ના રાખો ન્યારા નાથ રે સોહાગી માનવા
મોંઘો મનુષ્યનો જનમ ફરી ફરી નહીં પામીએ
