મનજી માન મુકીને માન

 (રાગ: વીંછી ચઢ્યો રે કમાડ)

મનજી માન મૂકીને માન દિવસ વહી જાય છે રે 

અથડાય છે અંધારે સત્ય માન દિવસ વહી જાય છે રે 

જો જે જન્મ ગયો બધો હારી - હાથે કરીને કરી ખુંવારી 

તારી કાળે કરી તૈયારી દિવસ વહી જાય છે રે 

વિષય ઝેર હળાહળ પીધું - હરિ રસ અમૃત ઢોળી દીધું 

હેતે હરિ સ્મરણ નવ કીધું દિવસ વહી જાય છે રે 

બચપણ અણસમજણમાં ગાળ્યું - જોબન ભેરુ સંગ ગાળ્યું 

આખી ઉંમર એળે ગાળી દિવસ વહી જાય છે રે 

વચલી વાય ધન અર્થે ગાળી ઘડપણમાં મતી થઇ દુઃખકારી

અંતે હારી મોઢું વાળ્યું દિવસ વહી જાય છે રે 

ઘડપણે દિકરાના દિકરા રમાડે - અપમાન સાંખે ને લાડ લડાવે 

હજીએ સમજણ કાંઈ નાં આવે દિવસ વહી જાય છે રે 

મનવા મોહ મદ મમ્મત મેલી કરુણારૂ પ્રભુ કરીલ્યો બેલી

ચુંથા આ તક છે હવે છેલ્લી દિવસ વહી જાય છે રે